Kırmızı Bir Gül Bıraktım

Bir isyandır bu yalnızlık koğuşunda ay utanır yıldız ağlar...Dağlarım zemheri ,deli taylarımın ayakları kırık...Prangalar sarmış her yanımı ...Susuyorum ,susuyorum...Öyle bir yangın tufanındayım ki ,küllerim savruluyor
...Ben neredeyim ,umutlarım nerede ,elimde gönül sazım teller yorgun ,bozulmuş akordu ,,yüreğimdeki kardelen ağlıyor ,ben ağlıyorum .. Alaca bir karanlık sarıyor her yanımı ...Ve bir çığlık kopuyor içimde eyvah...! Bir ben gidiyorum , bir çağ kapanıyor sanki ...İçimde derya deniz coştukça coşuyor . Durulmuyor ...Taşıyor yüreğim sular altında kalmış gibiyim .. Öylece yokluk deryasında yüzüyorum... Yaktım her şeyi ,yaktım bütün gemileri Şimdi anneme kim söyleyecek çığlık çığlığa öldüğümü ...Şimdi kim giydirecek bana yeşil libastan elbisemi ...Ve kim söyleyecek anneme ,delice aşık olduğumu...Neyse boş verin siz bunları ...Hasret okyanusunda salım kalsın ... Mezarımda bir dalım kalsın...Ve tüm insanlığa gönül bağımdan kırmızı bir gül bıraktım...Sevgiyle ,aşkla ... Yüreğinizde adım kalsın..


''Her yazılan anlaşılsaydı ;her anlaşılan tekrar tekrar yazılmazdı''...!


''Her mumda bir ateş dağı ; her dağda bir çıngıraklı yılan ... Bu zamana yar olmuş durmadan doğuran yalan '' Var git şimdi .Dilin kopsun ey çıngıraklı yılan...!

Kanayan zamanın kıyamet sessizliği.Gönül dağlarında açan yaban gülleri.

Gönül savaşçıları ,sevda yorgunları,Toparlanın bu son fasıldır bu son yasdır

Gülün derdinden bülbül ne bile ...Bir arzuhalin varsa , onu Allah'tan dile...Zaten hayat çile bülbülüm çile ...Aşık olmuş gül efsunkar bülbüle ...!