Korkunç Gölge


İnsanlar kendini tanı der hep.İçindeki seni bul ve tanı…

Ama o kadar basit değildi işte.Her insan gibi bende istedim kalbimin derinliklerine inmeyi.

Ama kendimden kaçarken nasıl mümkün olabilirdi ki bu ?

Daha üstümdeki inatçı gömlekleri çıkaramazken hem de.

Kendimden saklanıyordum,utanıyordum belki de ait olduğum bensizlikten.

Gamzelerime dokunmak isterdim hep,ama her denediğimde yerlerini gözyaşlarına bırakırlardı.Hüzün olurdu sonucu her defasında.

Doğru ya !

Benim gamzelerim yoktu ki ulaşamazdım onlara.

Sonra arkadaşım olan karanlığı kucaklamak isterdim.Ama o bile sırtını dönerdi bana.Sanki içimdeki karanlıktan kurtulmamı istiyordu,biriciğim olmayı.

Ona umut veremiyordum bir türlü.Hayal kırıklığına uğramasın istiyordum.

Ve kafamdan her bu düşünceler geçtiğinde bir kez daha anlıyordum.Ben bir korkaktım,kendi gölgesinden kaçan bir korkak…

Olmuyordu,bir türlü sığınamıyordum kendime.Ve yapamazdım da orda bana bakarken korkunç gölge…

17 Ekim 2021 30-60sn 35 denemesi var.
Beğenenler (6)
Yorumlar (2)
  • 2 yıl önce

    Korktuğunu kabul etmek bir gün o gölgeyi alt edeceğinize işaret eder. Bu kalemi ilgiyle okuyorum. Ve her defasında gelişen bir kalem. Tebrikler.... Yazmaktan vazgeçmeyin