Kurucu İnşa Temelindeki Kolektifi Oluşum 7
Depo enerjili kolektif gücün ele geçirilme illüzyonuna şimdilerde hür teşebbüs, iş adamı, yatırımcı, yüklenici vb. gibi ağdalı sözcük ve anlamlar söyleniyordu. Bu söylemlerle sömürücülük geçmişin bilincini ve izini azdırıyorlar.
Kolektif yapıların hazır depo enerjisi dediğimiz başlangıç enerjisi kolektif alanın ertesi gün yeniden işleyişe hazır edilmesi, işe başlaması ve sistemin çevrime olması, araştırma geliştirme harcanan enerjiyi geri yerine koyma, aşınma payı vs. durumlarla amortisman içindi.
Depo enerji kolektif sistemin kendi kendisine ortaya koyduğu güç; artık ve kolektif emekti. Depo enerji artık işgücünde "ayni" olarak birikiyordu. Depo emek, sistem için üretilen kolektife olmuş kişisi artık emekler gücünden birikiyordu.
Depo enerji şimdi tümden; ayni, nakdi ve sanal değerli kâğıt ve dijital ortam içinde egemen sınıfın elindeydi. Kolektif bir alan bağı ile bağlı bir ekonomik işbirliği içinde; bir yıl içinde üretilen emeğin harcamaları, üretim araçlarının, mal ve hizmetlere dek amortismanları çıktıktan sonra geriye kalan kolektif gücün yarattığı kolektif zenginlik vardır.
Bu zenginliğe "safi ulusal gelir" veya "millî gelir" denmekle, sömürenleri de, lümpenleri de üretenler içinde saymanın aymazlığıyla kolektif bilinçten ırama yapılmaktadır.
Kolektif güç üreten ilişki ile üretimin ve tüketimin kaynağıdır. Artık alan içi tüketmek için üretme, üretmek için tüketme yapan kolektif özneli amaçlılıktır. Kolektif güç ertesi günkü işlerge ve işleyim gücünün başlangıç enerjisidir (finansmanıdır). Ve yine kolektif güç herhangi bir projenin başlaması için başlangıç depo enerjisidir (yatırım gücüdür, yatırımcısıdır).
Egemenler kolektif gücün ortaya koyduğu depo enerjinin sahibidirler. Egemenler, yani sömürenler her zaman en az sayıda; üretenler (sömürülenler) her zaman daha çok sayıda olmuşlardır. Bir çalışan bir tane sömüreni besliyorsa; bir çalışana iki veya üç sömüren olmaz. Sömürülen kişisi kaynak kıtlığı nedenle sömürenler birbirini yerler.
Sömürenlerin az, sömürülenlerin çok olması bu nedenledir. Sömürenlerin az, sömürülenlerin çok olma dağılımında sanki bir sömürü dinamiği yokmuş gibi dağılım oranına El "rızk dağıtma" demekte. Böylece monarşin sistemden beri El sömürenlerle, sömürülenlerin bu dağılımını gizleyip, bu durumu El kendisinin mülk verip, mülk vermemesi olmakla takdim etmektedir.
Doğada olmayan, ancak kolektif bir üretim hareketinden sonra başlayan bu zalim uygulamaya El; "Biz rızklarınızı bir ölçüye göre takdir ettik. Paydan kiminize çok; kiminize az; kiminize de hiç rızk vermedik".
"Fakire zenginden bir pay vardır. Fakiri çalışan olarak, zengine mirasçı ettik. Bunlar hikmetli sözlerdir. Bunlarda size faydalar vardır" demekle El bir de meydan okur. "Eğer doğrulardansanız bu sözlerin gerçeğini getirin" der.
İman akdi içinde burada geçmişin kişi hafızasını sildiğini sanan El, diğer yanda evrensel kolektif hafızayı unuttuğundan getirilen gerçekler karşısında öfkeye kapılan El; "ant olsun ki cehennemi bu azgın güruh için var ettik" diye gerçek karşısında insanı tehdit edip, aklı susturmaktadır.
Oysa inşa başlangıç temelinde enerji sağlama kaygısı, güvende olma gibi kişi kaygıların olması ve doğada zaten var olan enerji, biçimleri içinde sağlama yapılması dışında; ne inşa öncesi ne köleci sisteme kadar inşanın içinde özel bir atıfla rızk araması yoktu.
Beslenme; çevredeki enerji akışlı geçişme, değişme ve dönüşme içinde kesikli parçalı durumlardan sadece bir tanesiydi. Keyfi olarak nereden geldiği bilinmeyen bir rızk paylaşması yoktur. Eğer ancak kolektif güç içinde kolektif bağ ile ve kolektif emek ile üretilene rızk deniyorsa; kolektif alanın inşasına kadar doğada böyle bir sunum yoktu.
Kolektif alan girişmesi dışında böylesi öznel düzenli ve kolektif bilinçle üretilen bir depo enerjiye rızk dendiğinde bu rızk bir yerde gelmiyordu. Ve bu rızksa eğer bu rızkı kimse de vermiyordu. Kolektif güç ile doğada söke söke alınıyordu.
İlk sel ataların inşa içine gelmelerinde rızk araması yapmak yoktu. Doğa karşısında zorluk ve tehditlere karşı koyacak güç birliği ile sağlasındı yardımlaşma vardı.
Sağlasındı yardımlaşma enerjisi, kolektif birim zaman içinde bir süre sonra biçim değiştirerek üreten enerjiye dönüştü. İlk sel ataların rızk paylaşmasında bulunmak diye bir sorunla inşa içine geliş hiç yoktur.
Yardımlaşan gayretle ortaya konan sonuca göre oluşan kişisi deney imajlarında katılımcıların kolektif anlayışlı pay alma algısı ortaya kondu. Sağlasındı enerji bir yanıyla üretim enerjisine dönüşürken diğer yanıyla katılımca ortak pay almanın paylaşım enerjisine dönüştü.
Böylece kişinin harcadığı enerjinin yerine konması işi yardımlaşma enerjisi üzerinde dönüşüm ve biçimlenişlerle kolektif üretim enerjisi ve kolektif paydaşlık enerjisine dönüşerek biçim değişti. Kolektif alan kolektif zaman üzerinde biraz geciken zaman ile kişiye kolayca erişeceği bir sağlamalar sürekliliği kazandırdı.
