Mavi Gecelikli Bir Akşam

Kaybettiğim mavi gecelikli bir akşam.Eşkalinde sessizlik, soğuk ve kupkuru bir ayaz var.Tepeden tırnağa denize boyanmış.Her devinimi bir dalga, her sessizliği tuhaf bir çığlık..Tedirgin yürüdüğünüz parkeli bir sokağın koyu gri rengi..Yüzü, adımlarınızın eskittiği bir eşikten firar etmiş gibi.Mahcup, pişman ve gururlu..Yıldızlarını toplayıp rafa kaldırmış, ayı habersizce sardunyaların arkasına saklamış..İstemiş ki gündüzlere aldanan devriyeler bulmamalı onları,eşkalindeki aydınlığı kimseyle paylaşmamalı.

Aradığım mavi gecelikli bir akşam.Ayrılığın dalgalarını kıyısına saklayan kırılgan bir deniz...Yakamozlara dargın, suyun bütün tabiatına küs kayıp bir şehir.Güvenmediği dağlara karlar yağdıran soğuk bir mevsim,beyaz masumiyeti özleyen güzden kalma meraklı bir çocuk...Kucağında kirli bir yalnızlık barındıran insanların yaşadığı bir gündüzden firari..Göçlerden yorgun dönen misafir bir kırlangıç misali..

Mavi gecelikli.. Evet evet, nerede görseniz tanırsınız onu.Firarının firak olduğundan haberi olmayanlara inat kendini özletiyor şimdi.Gören, duyan, bilen var mının hesabını yapmayacak kadar dünyasız kalmış yüreği.Yürekleri bir nehir misali kuruyanlara nispet, haykırıp çağıldayarak bu şehre geri dönmeli..Dönmeli!!