Mesnevi'den Ders Aldım

Uzun yolllar yürüdüm senden önce, her rüyama eşlik etti gölgen..Kabusum oldun kah, kah da güneşe uyandım seninle..Gölgen ışık oldu her sabah, kalbimdeki geceyi sildim sevginle..İsmini sayıkladım gecelerce, kim olduğunu bilmedim, bir sır gibi sakladım yokluğunu, hep varlığını düşledim..Bir gün gelecekmişsin gibi, bekledim seni düş lambamın dibinde, kimsenin gölge etmesine izin vermedim..İsmini sayıkladım gecelerce, kim olduğunu hiç bilmedim..

Boyumdan büyük kitaplar eşlik etti sen yokken yalnızlığıma..Her kitabı bir diğerine ekledim..Okudum gecelerce, sustum varlığını heceledikçe..Oysa hep konuşmaya alışıktı dilim, kitapları şerh ettim günlerce..Okudum, anlattım, seni aradım nerde olduğunu bilmeden..Ateş olup yaktın yüreğimi daha gelmeden..Düş lambamın dibinde seni hayal ettim, sevginin dili suskunluğumu, hayalinle süsledim..Seni bekledim her gece, kim olduğunu hiç düşünmedim..

...

Cismin, rengin değildi beni çeken gecelerce, bana bildiklerimi unutturan hayalindi düşüncelerimi saran..Kalıbı yoktu sevgimin, bir şeklin yoktu senin de..Bu yüzden, gizliliğe müptela oldu yüreğim..Hasrete dönüştü zamanla hiç bitmeyen özlemlerim..Bir sırdın sen, sevdikçe ben, sır düğümü büyüdü..Sorguladıkça büyüdün sen de içimde, aşkı aradım aşk içinde..Kimsenin sormadığı, merak etmediği sırlar içinde, seni sordum kalp yolumdan geçenlere..Ben değilim aradığın dedi her gelen..Dindiremedi kimse, dinmesini hiç istemediğim senli özlemlerimi..Daha gelmeden, seni özledim..

Hep kırık notalardı yokluğunda beni karşılayan..Yarım vuruşlar kadar yalnızdım, içimde atan sonsuzlukta..Yapraklar, kuş sesleri ve rüzgar hep acı verdi bana senden önce..Bir haşinlik çöktü sensiz baktığım iklimde, üzerime..Kimse yumuşatamadı, kimse çekip alamadı beni senden.Oysa henüz gelmemiştin, ismini hecelettiğin gecelerden, sabaha ermemiştik sevginle..Nereye baksam yarısını sen görüyordum, hangi sesi dinlesem seni duyuyordum gizli notalarında aşkın..Oysa seni hiç görmemiştim, ismini sayıklıyordum gecelerde, kainatın müziği eksik kalıyordu her defasında.Düş lambamın dibinde seni bekliyordum, herkes kadar tamamlanmayı istiyordum sevginle..

...

Yokluğunda ummanlara daldım kaç kez, varlığın çıkışım oldu derinliklerden.Hep yüzeyde yaşadım, anlatmadım kimsesizliğimi, gecemin sessizliğini paylaşmadım kimseyle..Seninle yüzdüm, senin kim olduğunu bilmeden..Karaya vurdum yokluğunda, ölü bir balık gibi bazen..Yine de umudumu yitirmedim, geleceğini biliyordum çünkü, seveceğini hissediyordum beni benden daha özge..Adın güneşti senin, ışığın boldu..Biliyordum cimrilik etmeyeceğini, gelmeden öğrettiğin her şeyde..Bir tek kim olduğunu bilmedim..Düş lambamın altında bir umutla seni bekledim..

Ve bir sabah seni buldum, güneş farklı doğdu o sabah..Okuduğum tüm kitaplar anlamını yitirdi..Seni buldum, gayrı ne varsa kayboldu etrafımda, ben de kayboldum yavaş yavaş..Bulmak için kendimi, karanlığı seçtim önce, neden sonra güneşi buldum seninle..Odama doğdun, her kelamda, varlığa doydum ben de..Kimsesizliğim gibi ellere duyurmadım senliğimi de, bir daha bir daha doğdum sevginle..Cemalin, ayna oldu yüreğime, parladı her yanım öyle ki, pas tutmuştum kendi kendime..

Anladım uzletle sadece, Hakka varılmayacağını, dostluğu, ve aşkı buldum..Şimdi tüm malım, tüm bilgim talan olsun..Senden sonra bildiklerimi unuttum..Meğer aşk, yeniden başlamakmış, yeniden tanımlamakmış eşyayı..Eşyanın isimlerini unuttum..Ey aşk!..Ne çok istemiştim, ne çok beklemiştim seni her gece, düş lambamın dibinde..Bunu kimseler bilmedi..Bilseler de anlam veremezlerdi belki, sığdıramazlardı yüreklerine hayali bekleyişimi..O hayal Aşk'tı..Ruhum ışığa doydu..Yeniden öğrendim elifi, be'yi..Çözdüm gelişinle ayn, şın, gaf'ı..Aşk oldu tüm hücrelerim..Gitmeni hiç istemedim..Korktum hep seni bir gün kaybetmekten..Kaybetmenin sırrına henüz ermemiştim..

...

Ve bir sabah uyandığımda sen gitmiştin, gözlerimi açtığımda hakikate beni ayrılığa terketmiştin..Kamış habersizdi o zamanlar neyden..Ayrılığı öğretmemişti bize ders verenler..Ayrılık dilsizdi, dilsizliği yeniden keşfettim..Anlamı yoktu herkese seni sormanın, anlamı yoktu her rüyayı sana yormanın..Dermansızlığımı sürükledim peşinden, izini kaybettim..Aşkın seline verdim ömrümü, kendimi kaybettim..Perişanlığıma bakma dost, yokluğunda uyandım..Kitapların ve insanların öğretemediğini öğretti ayrılık..Hamlığıma, derman oldu kamışlar sessizce..Dipsizliğimi haykırdım kimse duymadı..Neye döndü kalbim, kimse aldırmadı..Pişmenin bedeli ağırdı dost, senden sonra güneş üzerime hiç doğmadı..Yandım gecelerce, adını andım, tıpkı düş lambamın altında seni beklediğim zamanlardaki gibi..Lambamın ışığı hiç sönmedi, gözyaşlarım gibi..Ruhum bir lahza seni terketmedi, beni terketmediğin gibi..Seni bana yokluğun anlattı en çok..Yokluğunda buldum varlığı..

Sokaklar meskenim oldu senden sonra, deliler yoldaşım..Döndüm, döndüm, yeniden döndüm, sevginle..Aynı noktaya geldim her dönüşümde..Seni buldum her başlayış ve bitişimde..Aslında hiç kaybetmemiştim seni..Kısa bir fasılaydı zaman..Aslında hiç ayrılmamıştık ikimiz, vuslatı sevdirdi bize Yaratan..Kavuşmalar ki, hep ayrılıklardan sonra güzel..Yarım vuruşlarda saklı, kalbin tam vuruşu..Kısık nefesim, hıçkırıklarım, çırpınışlarım öyle anlamlıydı ki seninle ve senden sonra da, acıyı mutluluk bildim..Düş lambamın dibinde hep vuslatı bekledim..Bunu kimseler bilmedi..

Ne Hayrani'yim, ne de bir Mevlevi
Aşkı candan dileyen bir serseri
Her yüreği Şems bilirim, Mevlana'yı yoldaş
Mesnevi'den aldığım ışıkla, gönlüm vuslata deli

Aşkı hayat bilirim, aşıkları sırdaş
Beni yakan şey, ateş-i aşk..