Mutlu Yıllar Sevgilim

Gövdemde yokluk püsküllerin sallanıyor; ecnebice küfürler savuruyorum sensiz yaşamlara; hepsi bir öncekinin devamı ve hepsi bir öncekinin sensizlik açlığı. İyi ki doğdun diyecekler sana; bir kez daha iyi ki doğduğunu fısıldayacaklar seni çok severek. Halbuki sen, bende var olmayı unuttuğundan beri dünyadaki varlığın sadece yokluktan ibaret. Kimse benim kadar güzel sevemediyse seni; şimdi sen buna yaşamak mı diyorsun? Üzgünüm... özleyerek kan döküyorum yollarına, bekleyerek sevmek sıçratıyorum saatlere ve kanlı hadiselerin gazetelere ilan verilen aşk sefaleti olarak geçiyorsun haberlere. Bir gelin, bir damat ve bir mutluluk hikayesi şarkı söyleyecekken gazetelerin baş sayfalarına, hasret düellosu ikili yalnızlık savaşına dönüşüyor ezberimde.

Senden başka bir şeye müptela olamadım, senden başka bir şeye senden ayrı rüzgar çarpar korkusu yaşatmadım kalbinden bana uzanamayan kör gerçek kadar; teşekkür etme, resmî bir sıfat kazanır aşk hâlim; zaten sensizlik varken bir de bu acıyla uğraşamam.

Mutlu yıllar sevgilim. Her yıl bugün hep bugün gibi geliyorum senli dirilişlerime; seni seninle sevdiğim zamanlardaki korkusuz savaşlarıma dönüyorum mutlu mesut. Gidene su döküyorum, miladımın nahoş olaylar nedeniyle; keşke bin gerçek fiyatı biçseydin seni hep sevmişliğime.

Mutlu yıllar sevgilim, eğer dönersen püsküllerimin salınan ve senden sakınan lokma ekmek geçen kalp boğazımın sende doyuşlarına, ben hep bugün ve her gün o gün gibi seni sevmekten hoşnut kalbimin noktanı koyduğun zamanlarında bile bir adım senden öteye gidemeden çok sevdim seni.

Mutlu yıllar sevgilim, servetim sen olacaksan ve kaybedeceksem milyon kere pişman olmadan sana kazançlı yalnızlığımı yaşamaya yine hep hazırım...