Mutluluk Yaşanırmış Meğer

...//
Mutluluğun resmini bir türlü yapamamıştı, üzgündü, mutsuzdu.
Madem çok istiyorsun, bari mutluluğun fotoğrafını çek dedim kendisine,
çok sevindi, 'hemen' dedi.
Çekip mutlu olacaktı !

Tam çekecekti ki, kamara birden elinden düşüp kırıldı o an.
İyi mi?

Öfkeyle yerdeki kamerayı acımasızca tekmelerken,
bir yandan da ağız dolusu küfürler savuruyordu..
' bu anasını sattığım mutluluk herkese kısmet değilmiş, bana mı kısmet olacaktı sanki '
diye de hayıflanarak !

Birlikte öğrendik ki;
mutluluğun ne resmi yapılır
ne de fotoğrafı çekilirmiş
mutluluk sadece yaşanırmış meğer ...