Mutsuz mutluluk

İnsan acı çekmeyi neden sever?Sevmek,aşık olmak hepsinin sonu hüsran değil mi? İllaki bir yerde bitiyor sevgi ve aşk.
Belki de sevdiğinin gözlerinde kaybolmak,kendini onun için ölebilceğine inandırmak mutlu ediyordur insanı.Bilmiyorum.
Eğer bir şeyin biteceğine inanıyorsam neden ona bağlanayım ki değil mi?Acı sonu bilerek yaşamak,her zaman o bitirici
kavga ne zaman gelecek beklentisi insanın kalbini zorlamaz mı?Ben kaçıyorum azizim bütün kadınlardan.Bağlanmak safhasında
nerede olursam olayım kaçıyorum.Aşktan sonra üzülmek,ağlamak,her gece sarhoş gezmek,uyuyamamaksa mutluluk,ben mutsuzluğu seçiyorum.
Mutsuzluk çok daha huzurlu ve keyifli değil mi?Mutluluk; sevgilinle kavganda veya sevgilinle ayrıldığında gururunu ayaklar altına alıp
yalvarmaksa,gözyaşlarını tutamayıp ağlayarak "seni seviyorum" diyebilmekse ve aşkın biteceğini bilerek kendini ömür boyu ona adamaksa, ben mutsuzluğu
seçiyorum.Mutluluğun sonu vardır.Mutluluk mutsuzluktan daha acı veren bir duygu değil mi?