Ne Bekliyorsun

Herkes bir şeyler bekliyordu. Henüz düşünme yetisini yeni edinmiş
ufak bir çocuğa sordum:"Ne bekliyorsun?" "Güzel bir gelecek" dedi, şaşırmadım. Orta yaşlarda bir gence sordum "Sevdiğimi" dedi, normaldi.
Yaşanılan tecrübelerin ardından daha büyük yaştaki birine sordum. Olmayacağını bildiği halde yine de umutlu bir şekilde:"Güzel günler, sevgi,barış,kardeşlik bekliyorum" dedi. Onun bu cevabı beni mutlu etti.
Biraz daha ilerledim.Beli bükük, eli titrek, hayattan yılmış gözünü ufka dikmiş bir ihtiyara sordum "Neyi bekliyorsun amca?" Dedim.
Gözlerini mıhladığı ufuktan ayırmayarak: "Bu saatten sonra ne beklenir evladım. Elbette ölümü bekliyorum" dedi.
Haklıydı.