Ölen Giden Özlenen

Ölüm ansızın gelir... sessiz gelir ,soğuk gelir... bazen ayağın taşa takılıp düşersin ve ölürsün bahanesi taş olur ,,.bazense bir kazada ölüp gidersin kaza yaptı öldü olur. Bazen bir kurşun deler geçer yüreğini kurşun yedi olur, bazense yatağında yatar sonsuzluğa uyursun bahanesi uyudu da uyanmadı olur...Öyle veya böyle ölümün bir şekilde sebebi bulunur.
Genç ,yaşlı ,büyük ,küçük ,çoluk, çocuk demeden ömrün son tanesi düştüyse toprağa karıştıysa son nefes sonsuzluğa ve çaldıysa Azrail kapıyı ölüm ne kadar soğuk olsa da çaresizce teslim olunur.
Sevilenler , Hayaller , umutlar, çocukların, eşin ,kardeşin arkadaşların neyin varsa geride hep yarım kalır. Bayram gelir sofralar kurulur bir tabak sofraya hep eksik konulur. Yerine otursa da başkaları o yerin sahibi orada hep beklenen olur. Ruhun çoktan uğurlansa da sonsuzluğa umut ya hep bir gün dönüp gelecekmiş gibi beklenir durur.
Bir gülüş, bir ses, bir nefes, en ufak bir şeyde direk bak onun gibi değil mi ? derler. Yokluğunu hep başka nesnelerde bulup seni ona benzetip özlem giderirler. İnsanoğlu işte sabırlı ya dayanıklı ya acısını içine atar yüreği kan ağlaya ağlaya yine de dosta düşmana karşı hep gülümser ayakta durur.
Her giden sessizce özlenir. Bazen kuytu köşeye çekilip dalarsın yokluğuna akıtırsın göz yaşını , bazense bir şarkıya bağlanır tüm sözler sana yazılmışcasına haykırıp ağlarsın . özlersin işte deli gibi özlersin .alev alev yanar kor olur küllenirsin ama en ufak rüzgarda yeniden alevlenirsin. Unuttum dedikçe bir kez daha özlersin. Giden hep özlenir yarım bırakan hep özlenir hele birde genç ise daha çok özlenir... umutlar Hayaller özleme gebe kalmışsa giden hep özlenir...