Öteki Kadın

Bir sabah uyandım ve ötekiyim. Daha önceden berikiydim çünkü. Hep haklıydım. Sevendim. Sevilendim. Çalışandım ve doyurandım. Sonra o sabah geldi ve ben öteki oldum. Bütün gözler üzerime çevrildi. Daha önce beni incelemeyen, önem vermeyen adımı bile zar zor hatırlayan tüm insanlar, çalışma arkadaşlarım bir iki satırlık sohbetlerimizi bile arşivden çıkarır oldular.
Bir sabah uyandım ve günahın daniskasını işlemiş bir kadın oldum. Daha önceden güvenle bakanlar şüphe ile bakmaya sorgulamaya ve hatta cüzzamlı bir insanmışım gibi benden kaçmaya programladılar kendilerini. Sanki ötekilik bulaşacaktı onlarada.
Yüzlerine vuramadığım, hatalarını anlatamadığım halde, onların sırlarını acılarını ve zayıflıklarını bildiğim halde onların karşısında on sıfır yeniktim.
yenilmiştim. Çünkü onlar hiç bir zaman anlayamayacakları bir kuyunun içinde beni görmezden gelerek yaşarken ben ancak onların arkasından bakarak gerek arkamdan konuşmalarına gerekse acımı arttırmalarına göz yumuyordum.
Artık her sabah daha yorgun kalkıyordum. Daha ezilmiş, daha suçlu ve daha KIRGIN.
Hergün ne zaman gececek sorularını sorarken kendime akıllarda hep öteki olarak kalacağımı biliyordum.
Öteki olunca kimse kalmıyormuş etrafınızda onu öğreniyordum her akşam. Yalnızca sizi yaratan Rab ve sizi doğuran ana varmış arkanızda onu farkediyordum. Boğazımda hep bir yumru, hep bir ağlama isteği ve hep bir kaybolma tutkusu ile savaşıyordum.
Çalışıyordum, rutin yaşıyordum, namazlarımı kılıyordum sonra evime gidip o bilindik şu herkesin kullandığı maskeyi; anahtarımı kapıya takmadan yüzüme yerleştiriyordum.
Sonra uyuyordum, rüyalarıma huzur versin istiyordum Rabbim. Ama gecenin alacasında uyanıp ağlaya ağlaya tekrar Rabbe sığınıyordum. Yalnızca onunla konuşabiliyordum. Ona açabiliyordum kendimi. Yalnızca ona yakarınca huzura kavuşuyordum.
Ama ÖTEKİydim işte ve beni ötekileştiren yanıma gelip yaralarıma merhem olmuyordu. Merhem olmak bir yana yalnızca seyrediyordu. Sanki bu başrole beni koyan o değilmiş gibi. O heybetli görünümünün yalnızca korkak bir kalple ayakta tuttuğunu bilmeden dolaşıp duruyordu sahibinin yanında.
Netice itibariyle ben Ötekiydim. Ötekileştirildim. Bana sorulmadan yargılanmadan ve hiç muhakeme edilmeden karanlık bir ormanda ölüme terkedildim. Ölüm beni ne zaman bulur onu bekliyorum. Ötekileştirenler beni ne zaman paramparça eder, ne zaman o korkak insan insafa gelir beni azat eder bu kimlikten merak içindeyim.
Ötekiyim ama inanın ben bunu hiç istemedim. Niyetim bir bebeğin gülüşü kadar saftı hesap edilmedim.....