Pazardı
Bir yol hiç bu kadar ulaşılmaz olmadı.Yürek hiç bu kadar ağır gelmedi bedene,adımların gerisi hiç bu kadar ıslanmadı.Her gün geçtiğim,her gün umutla düşlediğim bu yol hiç bu kadar nefessiz,çaresiz bırakmadı beni...
Pazardı,hayat gibi değişen hava geceyi çoktan kundaklamıştı.Ninnisini ben yazdım gecenin.İçine buğulu gözler,sevdasız sözler bıraktım.Kim uyandırırsa geceyi lanetledim o yüreği.
Güvenme diyordu baba öğütleri,çok bağlanma diyordu anne sözleri.Eğitimin temeli değil miydi 'yaparak,yaşayarak öğrenme'.Yaşantılar bugunü de dün kılıyordu.Öğrendim...Geceden kaçarken gündüzlerde yaşadım hep.Kuraklaştı toprak...Tuttuğum dallar kırılmaya mahkum.Yanmaya,yanarken beni de yakmaya...
Kasımdı...Pazardı...Gök hiç bu kadar uzak,yer hiç bukadar yakın olmamıştı.İnsan suretleri uçarak üstüme geliyor.Gözleri,ağızları birleşerek yanımdan geçiyordu.Bir taş hiç bu kadar hayat dolu gözükmemişti.Oturdum,yer uzaktı...Üstüme yıldızlar çöktü,ay dolandı başımda.Uzakta ateş topu.Yuvarlandıkça büyüdü,büyüdü...Durdu önümde!Elimi uzattım,el değildi uzanan.Beş yıldız parmak uçlarında,avuç çinde ay.Kendime baktım aynaların uzağında,kendime baktım gecenin aydınlığında.Kalbimi gördüm,ruhuyla görmeyen gözlerin varlığında...İçinde kibrit çöpü.
Ateş soğuk,ateş hüzün...Bir yol hiç bu kadar ölüm,hiç bu kadar hayat değildi.Suçlusu ben değilim yaşananların.Daha doğarken konulmuş yanıma,yaradılana sevda...Gece,uyandı isyanla.
Sevmek...İlgileri,sözleri,gözler,yüreği...Sevilme hayalinden mi gelir sevmek.O eller değmeyecekse ellere,o sözleri duymayacaksa yürekler,sarmayacaksa kolları,gözleriyle ruhuna bakmayacaksa...Neyleyim böyle sevdayı diyorsan,bencillik değil midir sevgi?Somut olmalı herşey.Öyleki nüfus cüzdanına bile bakacaksın,kişiliğini kimliğinden arıyorsan.İspattır sözleri doğru yapan.
Yalandı yaşatılan,ömrümün en doğru yalanıydı yaşanışan...Kasımdı...Pazardı...Kepenklerini kapatmıştı umut satan dükkanlar.Bir söz hiç bu kadar haksız çıkarmamıştı,beni ben yapan yüreğimi.Haklıydı baba öğütleri,gerçekti anne sözleri.
Kasımdı...Pazardı...Her mevsim sonbahar,her gün pazar...Ömrümün en acı yalanıydı yaşatılan...
