Sevgili Dünya

Sabah manzaramı sevmeyenler var. 

Evden çıkması yasak olan; aslında mikrop bulaşmasını sevmez Hayriye hanım- bıktım senin  görüntünden her sabah her sabah. Ne bu yav? Her sabah gerinecek başka yer bulamamış gibi balkona çıkıp gerinip duruyorsun dedi penceresinden güvercinlere ekmek ufalarken. Bari şu göbeğini gösterme. Erit onu erit erit...Bir tütün sardım. Yine formdayız Hayriye hanım...Sana ne benim formumdan sen işine bak manyak herif. Bilirim ki kocası Ali Dayı öldüğünden beri böyle oldu. Yoksa Ali dayı varken biraz zor güvercinlere ekmek ufalardı. Aslında vakti de olmazdı...İçme o zıkkımı da! Ne anlarsın? Bizim ki hiç içmezdi. Sağlık doluydu... Bilirim Ali dayıyı özlersin sen...Sen ne anlarsın duygudan özlemden...Mutfaktan ses geldi...Bırak şu kadını. Şu salak gerinme huyundan da vazgeç artık. Kahvaltı hazır. Hayriye teyze hadi sen de gel beraber yapalım kahvaltıyı...Bilmem ki kızım... Senin ki bi evi terk etsin kahve içmeye gelirim...İyi sen bilirsin....

Evet bu yazı burada bitti. Az sonra evden çıkıp ofisin yolunu tutacağım...Kesinlikle gülümseyeceğim....