Sevgilimi Ver Bana

Sevgilimi ver bana. O bir yerlerde duruyor, beni bekliyor belki de, ellerin nerede, gözlerin nerede, en önemlisi yüreğin nerede... Onu bulamıyorum sevgilim, bana sevgilimi ver, çok yalnızım. Susuyorum. Aç da değilim ama, yüreğim gurulduyor yalnızlıktan. Midemin sesini bastırıyor yüreğimin çığlıkları.
İşte yine bir keman sesi... Ne zaman yüreğime dokunsa, büyür çığlıklarım. Seneler ne de çabuk geçti, öyle değil mi? Geçer elbet, geçer... Bu kadar çabuk geçeceğini bilseydim, kalmazdım olduğum yerde, önce ben geçerdim, o zaman geçebilirdim kendimden.
Sevgilimi ver bana. Çok yalnızım. Tümcelerim intihar ettiler yüreğimin ateşinden, yanmak istemediler artık, avucumun içinde ısıtırdım onları, parmaklarıma sürer, kalemimden ayırmaz, yaşatırdım, ölmek istediler. Bitti, evet, bu sevda bitti. Hangi sevda kolaydı ki? Hangisini içerdin, hangisiyle ölümüne bakışırdın? Biliyorum, geldi yüreğine aşk, sevdin, sevebildin.
Sevgilimi ver bana. O bir yerlerde beni bekliyor, bekliyor, öyle değil mi? Davetiyeni almadın mı? Bana çağırıyorum, sevgilimi de getir, sevgilimi ver bana... Kaldırımlar yalayıp yutuyor çaresizliğimi, geçtiğim yerlerde adımlarımdan hasret basamakları oluşuyor, çık çık bitmiyor...
Zaman çabucak geçiyor, öyle değil mi? Kaç sene oldu ben sevgisiz büyüyeli... Ben böyle değildim.
Nefret nedir, bilmezdim, intikam yanımdan geçmezdi, sevgiyle dolup taşardım, ben böyle değildim.
Suçlu kim, bilmem... Bitirim hadiseler diz çöksünler. Emrim var! Seni bana getirsinler...
Ölü ya da diri, fark eder mi? Yaşasan da öleceksin, ölsen de bende yaşayacaksın. Fark eder mi?
Gözyaşlarımda yüzmek ister misin? Kulaç at bana, boğulursan kirpiklerimi koparır, gözlerimi oyarım.
Bana gelsen boğulur musun? Boğulmazsın. İki adım öteye gitme, kendi denizimde boğulurum...
Mendilim düşmüş yere, bu ne demek? Gözyaşlarım yere aktılar, mendilim yerin gözyaşlarını siliyor...
Sevgilimi ver bana. Bir an, tek bir an sevgilin olduysam, sevgilimi ver bana.
Bakma sen burnu uzayan yalanlarıma, beni geç, onların burnu uzadı. Seni sevdim ben. Hani kor olmuş bir yüreği ellerinle tutarken yanarsın ya, seni de öyle sevdim ben. Bir anda tuttum bilmeden, yandım.
Canım yandı, nefret ettim, yok saydım, sevmedim dedim, aldattım. Seni, soğuktan kaçan bir kedinin sahibine usulca sarılması gibi sevdim, ama sevdim. Al, istersen bütün şarkılar senin olsun. Sesim çıkmaz. Ama sevgilimi ver bana, sevgilimi ver, kendimi almaktan, kendimi kendimden istemekten, kendimi yalnızlıktan kurtarıp, ona yenilmekten çok yoruldum. Ne olur... Ne olur... Bak, yalvardım işte sana. Diz de çökerim yalnızlığın koynundan çıkıp da... Ama beni kurtar, kurtar beni sevgilim, yalvarırım, gözlerinden düşen gözyaşlarını içeyim, boğulmaktan korkarsam namerdim... Ama ne olur kurtar, bu kadar acımaz, bu kadar kanamaz, bu kadar yalvarmazdım canım benden gitmeseydi...
Sevgilimi ver bana, bütün arabesk şarkılar benim olsun. Gönlünün nihavendine yelken açayım, bir notam eksik kalırsa ayrılık denizinde boğulmak borcum olsun...