Seyran

Kendimi sensiz bıraktığımda en son bensiz kalmıştım. Ben benden ayrıldığı için problem yoktu da sensiz kalmak nefessiz kalmaktı.

Bir yerin çok ötesinde karşılaştık. Bir merhaba, bir nasılsın değdi avuçlarımıza. Ben, gül sanıp tuttum; sen, iki ömür arası bir seyran...

Gözyaşımdan buharlaşan mutluluk gibi öksüz kaldı satırlarım. Kendimi bensiz bıraktığımda en son sensiz kalmıştım. Bensiz kalmakla bir sorunum yoktu da sensiz kalmak nefessiz bile kalamamaktı.

Bir kalbin çok ötesinde uzaklaştık. Bir hoşça kal, bir özlüyorum bile değmedi hayatlarımıza. Ben, acı sanıp peşinden acıttım kendimi. Sen, kurtuluş sanıp koştun peşinden hepi topu bir ömür arası bir seyran...