Süheyla- 2

Süheyla onun yakın komşusu olduğu halde onun hakkında hiç bir şey bilmiyordu. Fatma ablaya sorular sormaya başladı. Durumunu bilen kızlar sustu Fatma ablaları anlatmaya başladı.

Köy yolunun yapımı için gelen bir işçinin Ayşe teyzeyle evlendiğini ve köye yerleşip Ayşe teyzenin babasından kalan evde oturduklarını mutlu geçen beş yıldan sonra Hasanın doğduğunu ve doğumundan bir yıl sonra Hasanın babası alıp kaçtığını, bıraktığı mektupta da eğer peşinden giden olursa çocuğa zararı olacağını anlattı.

Bu sebeple köylü hiçbir şey yapmamış ve Ayşe teyze hayatını yalnız sürdürmeye başlamış. Hasanın babası gönderdiği resimlerden Hasanı tanıyordu annesi. Ayşe teyze bu resimlerle avunuyor zaman zaman bakıp bakıp ağlıyordu.

Kızların yemek yeme işleri bitmiş artık işlerine dönmeleri gerekiyordu. Bu sırada bazıları acaba ne oldu da Hasan gelmişti diye soru soruyorlardı birbirlerine. Artık işlerine başlamışlardı kızalar fakat ortam biraz daha hüzünlü olmuştu kafalarda sorular beliriyor kimi sorusunu ortaya soruyor. Yorumlar alıyordu...

Ayşe teyze oğluyla sarılıp hasret giderdikten sonra olduğu yerde oturup oğlunu seyrediyordu. Bir yandan da sorular soruyor. Oğlu soruları cevaplıyor annesini hasretle izliyordu.

Hasan yaşadığı hayatı annesine anlattı. Babasının neden onu bırakıp gittiğini anlattı annesine. Babası köyden sıkılmıştı büyüdüğü şehir hayatını özlemişti. Annesinin de gelmeyeceğini düşünüp ona yalan söylemişti. Annesi babası vardı ve Ayşe hanımla evlenmesine kızacakları için onlardan habersiz evlendi ve onlarla gizli görüşüyor ve işinin bitmediğini diyordu. Beş yılı böyle idare etmişti babası.

Köyden kaçmadan bir hafta önce babasının öldüğünü öğrenmişti başka kardeşi olmadığından annesinin yalnız kalmaması diye gitmek zorunda kalmıştı. Eşi Ayşe'ye diyememiş ve doğruları ve hızlı verdiği kararla oğlu Hasanı da alıp gitmişti.Onu okutup hayatını kurtarmaktı niyeti. Daha sonra Ayşeyi almayı planlamıştı fakat annesi buna izin vermemişti.Umutsuz bir şekilde oğlu için didinmiş ve bir gün belki Ayşesine kavuşur diye hep umutla yaşamıştı.Fakat bu yaptığı hataların üzüntüsünü taşıyamamış ve hayata yorgun düşmüştü. Hastalanmıştı. O sırada annesi de ölmüştü ve Hasan babasına bakıyor ve üzülüyordu. Artık annesini bulmanın ona ulaşmanın zamanı geldiğini düşünmüş ve babasına konuyu açmıştı.

Fakat annesini yaşayıp yaşamadığını bilmiyordu babası. Hasan subay olarak yaptığı askerden yeni dönmüş ve orda Süheylanın ağabisini tanımıştı. Ondan öğrenmişti annesinin hala yalnız yaşadığını ve bunu babasına anlatmıştı. Babası buna çok sevinmiş adeta hastalığını unutmuştu.

Babası buna sevinmiş ve kendi gidemeyeceği için oğlunu yollamıştı yıllarca sakladığı adresi oğluna vermiş ve onu yollamıştı. Oğlu dönüşte belki de babasını sağ bulamazdı çünkü babası çok hastaydı. Fakat hazırlanıp hemen annesine koşmuştu.

Annesine gidip durumu anlatıp belki babasının son günlerinde birbirlerine kavuşmalarını sağlardı. Babası nın annesini çok sevdiğini biliyordu annesinin de onu en az onun kadar sevdiğini düşünüyordu. Hasan yanılmamıştı bu duygusunda. Annesini konuşturdukça ve babasını anlattıkça annesinin gözlerinde sevgiyi ve özlemi görüyordu. Fakat içinde kocaman bir yaranın bir kırgınlığın olduğunu da fark etmişti.

Yinede annesine usul usul sordu. Anne diye seslendi onun bu sözüne annesi derinden hüzünlendi ve bu kelimeyi bütün dünyayı silerim diye içinden geçirdi durdu döndü oğluna buyur oğlum buyur evladım. Hasan titredi ve anne gelir misin benimle diye söyledi sessiz sessiz başı öne eğik. Annesi durdu düşündü ve oğlunu bulmuşken kayıp etmek istemediğini düşündü o anda olur dedi gelirim senin için ölürüm yavrum dedi. Bunca yıl senin hasretinle yaşadım gelirim diyebildi. Sıkı sıkı sarıldı annesine hasan ve hemen gidelim o zaman annem dedi.

Annesi kızları hatırladı ve bak çaylarını içemediler onların yanına gideyim ve durumu anlatayım unuttum kızları. Onların çoğunda senin hasretini tükettim. Onları bir anda bırakamam evlerine teslim olacaklar. Gitti kızların yanına durumu anlattı onlarda sen git biz hallederiz dediler. O hayır artık yarın giderim. Kızlar olmaz sen git Süheyla ısrar etti git dedi ben evi hallederim teyzem sen git hasan annesine kavuştu keşke benim annemde gelse yada gidip bulsam diye üzüldü. Ayşe teyzelerini ikna ettiler ve yolladılar.

Artık Süheyla nın işleri artmıştı fakat onun içinde başka yangın başlamıştı hasan gözünün önünden gitmiyordu acaba gelecek mi diye sorular kafasında dolaşıyordu.......

Ayşe teyze önde oğlu peşinde uzaklaştılar eve doğru yürüdüler ve.....


Devam edecek........