Süheyla-4

Hasan aslında içindeki alevin iki parça olup da büyüdüğünü anlamamıştı yeni yeni anlıyordu. Çünkü gelirken aynı gün içinde dönmek kararıyla gelmişti fakat şimdi hem kalmak hemde gitmek arasında şaşırmıştı. Onu burdan koparamayan neydi annesi değildi çünkü o tamam demişti gelecekti sonrasını bilyordu annesi babasını görünce dayanamayıp kalacaktı yanlarında yada nereye gitseler beraber gideceklerdi.

Fakat Hasanı buraya bağlayan bişe vardı. Bu bağlayanında Süheyla olduğunu düşündü bir an ve kendine acaba diye sordu. Aslında bu doğruydu. Terlemişti oturduğu yerde. Annesinin seslenmesiyle kendine geldi. Annesi ne zaman gideceğiz oğlum diye üç kez seslenmişti. Şaşırdı Hasanın haline yoksa hastalandın mı diye sordu ve hasan hayır hasta değilim bir anda düşüncelere daldım özür dilerim diye cevap verdi ve artık gitmeleri gerektiğini söyledi.

Saat ikiye geliyordu geç bir saatti annesi için fakat olsun oğlunun kendi arabası vardı köy meydanında. Onunla gidecekleri için saati fazla düşünmedi hemen hazırlandı ve yanına eşyalarından bir kaçını koyduğu küçük bir çanta almıştı. Birde köy meyvalarından almıştı başka bir çantada. Hasanın yanına geldi ve hazır olduğunu söyledi.

Süheyla o gün çok mutluydu ve işlerini erken bitirmiş oturuyordu radyosunu açmamış sanki beklediği gelmişti artık. Hayaller kuruyordu oturduğu yerde. Acaba bir daha görürmüyüm gitmeden. O sırada aklına geldi Ayşe teyzenin anahtarı ondaydı. Babasına baba anahtarı veriyim sonra aramasın diye izin istedi.Hani anahtar bahane belki görürüm bir daha diye düşündü.

Babasıda Süheyladan farksız değildi. Aynı duygular içindeydi ve tamam git dedi. Tam o anda aklına geleni kızına dedi kızım akşama çaya davet et Hasanın tanıdığı yok sıkılmasın gelsin oturalım. Süheyla olurdedi ve çok mutlu oldu babasının duygularından habersiz.

Süheyla bir nefeste varmıştı Ayşe teyzelere fakat kapıda iki çanta gördü ve durakladı. Seslendi uzaktan dışarı Hasan baktı ve oda heyecanla buyur dedi. Ben anahtarı getirdim bizdeydi akşam kapıyı açık bıraktık bizde kaldı anahtar. Evet buyur annemde anahtarı arıyordu. Süheyla yanaştı anahtarı uzattı. Elleri titriyordu ikisininde.

Ayşe hanım kapıya geldiğinde onlar konuşuyordu. Hasan anne anahtar Süheyladaymış buyur dedi. Evet kızım iyiki getirdin kilitleyip sana verelim. Ben iki üç günlüğüne gidiyorum. Ev sana emanet.

Süheyla hem sevindi hemde üzüldü. Üzüldü gidiyordu Hasan sevindi Hasan üç gün sonra yine gelecek annesini getirecekti. Üçü beraber yürüdü Süheylaların evine kadar. Ali beyi görmek istedi Hasan. Kapıda konuştular uzunca sonra Hasanla annesi yola koyuldu.

Süheyla ve babası suskun ve boynu bükük kapılarını kapayıp eve girdiler. Uzun süre konuşmadan oturdular. Babası kızım aç şu radyonu bakalım neler var dedi. Süheyla açtı radysunu o sırada müzik vardı radyoda dinlerken babası kızım ayşe hanım daha gelmeyecekmi ne dedi. Neden gidiyo. Süheyla baba üç gün sonra gelecek oğlunu kıramadı gitti. Evi işleri toparlanmamış nereye gidecek. Süheylanın sözleri rahatlatmıştı Ali beyi. Fakat Süheyla düşünüyordu. Acaba Hasan kalırmı ne olur.......


Devam Edecek....