Tek kişilik aşk...

O odanın kokusunu özlüyorum. Bir gecenin başlangıcında nefes nefese gelmiştim sana yolum uzundu biliyorsun. Ne karşı kapı ne arka sokaktaydın. Bir zaman önce göçtüğün ve arkandan sürüklediğin ben senin yaşadığın dünyanı kendi dünyam ile tanıştırdım. İlk korkularımla buluştuğumda çoktan vazgeçmiştim büyük hayallerimden. Sen ve sana ait olan her şey benimdi o anda yüreğimi de orada bıraktım ben. Hiç istemedim senden ?ver ardımda bıraktıklarımı' diye inanmazsan, bak yüreğim hala ellerinde. İlk adımda içime çektiğim bir boya kokusu hala içimde özlüyorum bir tepsideki kahvaltıyı yatağının üstünde. Kısa saatlerde uzun bir gecenin sabahında sağ yanında ben, en masum halinle uyuyordun sen. Belli etmedim olanca gayretimi gösterdim, mutluluk bu muydu diye defalarca sordum kendi kendime düşümden uyanmamak için gözlerimi sıkıca kapattım hiç uyanmak istemedim. Ellerini biliyorum artık, yüzünü hatta beğenmediğin o sevimli burnunu, ak düşmüş saçlarını ve yüzünde çizgilere dönüşmüş acılarını hepsini evet hepsini ezberledim ben. Hırçınlığını kıskançlığını geçimsizliğini ve çekilmezliğini ta en başta söyledin sen ama ben senin sadece yüreğine baktım. Sevdalanmayı bilen yüreğine dokundum ya da dokundum sandın. Seni özlüyorum, boya kokusuna karışmış teninin sıcaklığını özlüyorum. Şimdi daha da uzaklaştın. Önceleri bir saatlik bir yoldaydın ama şimdi sonsuzluk kadar uzaktasın. Sen gittin gideli artık ağlayamıyorum da ben. Seni göremesem de sesini duyamasam da bir yolunu buldum resimlerine bakıyorum sen olmadan seni anlatıyorum resimlerine. İkimizde hatalıyız, ikimizin de canı sıkkın demiştim kısa bir süre önce, şimdi sadece benim canım sıkkın anlıyorum. Gidişinden sonra kayıtsız oluşun ve umarsız uykularından anlıyorum terk edilmişliğimi. Sen beni duymasan da ben sana sesleniyorum. Öğrendim Aşk tek kişilikmiş ben sensiz, seninle yaşamaya çalışıyorum.


Esenlikle ve sevgiyle... Melekler öpsün yüreğinizden...

200..