Tesadüf Üzerine
Hayatta yaşanan, karşılaşılan, görülen hiçbir şey tesadüf değildir. Ne tesadüfen oluşmuştur hikayeler, ne de sevgiler birer tesadüf eseridir...
Hiçbir gözümüzün yaşı boşuna akmamıştır. Ne sevgilerin bir tesadüflüğü vardır, ne de yaşanan aşkların. Acı, nefret, ihanet çemberinde dolanan duyguların hiç biri nedensizce emek vermiş değildir.
Gördüğümüz veya göreceğimiz nice şeylerin birer sebebi vardır. Kimileri inanır bu duruma, kimileriyse tesadüfün varlığına kendisini kaptırır.. Ama yine nedensizlik barınmaz düşüncelerde. Ne yaşanırsa yaşansın, üzülmemeyi yeğlemek de bir tesadüf değildir, olamaz da...
Bu dünyada hiçbir şey belirlenmiş ya da hiçbir aşk önceden kaderleşmiş değildir. Kayıtsızca yaşanan onca şeye tesadüf denemez.. Olsa olsa umarsızca dalından düşen sevgi tesadüf olabilir. Yaralanır çünkü, bere alır.. Bir yeri ezilince hayatta tesadüfen yaralandığına inanır. Yara aldığına değil de, düşerken sevdiğini dalda bıraktığına üzülür.. Belki de kahreder tesadüfün varlığına.. Cephe alır, bir çuval dolusu söz kurşunu yağdırır.. Ama ne yapsa ne etse sevdiği yoktur yanında.. Tesadüfen o düşmüştür ağaçtan, tesadüfen o yara almıştır.. Yani o böyle inançlamıştır kendisini.. Bir yandan da sevinir sevdiğinin değil de kendisinin berelendiğine.. Ne de olsa içinde tesadüf eseri olmayan aşkını barındırır.. Hiçbir şeyin tesadüf eseri olmadığına, sevmenin de ayrılmanın da bir nedeni olduğuna inanır.. Hayatta inandığı tüm şeylerin içersindeki en büyük inancıdır bu.
İnandıklarımız arasından şu ?tesadüf- denen düşünce çaprazına kendimizi fazla kaptırmamamız gerekir. Dendiği gibi ne düşünceler beyinde tesadüf eseri oluşur, ne de yapılan eylemler tesadüfün uşağıdır. Bunun gerçeğini bilmek en azından gerçeği görmek gerekir.
Ne bugün elden kaçan fırsatların tesadüflüğü bakidir, ne de yarına planlanan hayallerin gerçekleşebilirliği...
Yaşıyoruz, yaşadıkça gördüklerimiz bize tesadüfün varlığını kanıtlasa da hayır, bu kabul olunamaz. Hiçbir şey tesadüf değil aksine her şeyin nedeni bellidir. Hem içteki aşk niyetleri, hem de kalpteki ayrılık zimmetleri birer nedene bağlıdır. Sonsuza dek bu böyle kalacak ve şimdiye değin gözyaşlarına direnen gözler de tesadüfün varlığını unutacak...
