Uğurlama

Artık sen bir başkasının... Hayalin bir parça duruyordu bende, onu neden bir başkasına emanet ettin sevgilim? Özür dilerim, çok özür dilerim, çok ama çok özür dilerim. Sana, 'Sevgilim' demem bile yasak. Sevgilin ne der sonra? Deli sanmaz mı beni, sevgilime göz koyuyor demez mi? Var'ın yok'un, hayatın, cennetin, ömrün o oldu, öyle değil mi? Senden bir ricam var, yalvarırım, sana yalvarırım, onu çok sevsen bile 'Ömrüm' deme. Bu kelime yalnızca benim aşkıma aitti, bu kelimeyi eğer onda harcarsan, ölürüm. Söz veriyorum, çıkmayacağım karşına; almadın ahımı, ahım da yoktu zaten, tek biriktirdiğim; senden sonra bana kalanlar; vahlarım... Mutlusun, değil mi? Benimki de soru, mutlusun tabi... Aşk kamburlaştı, bendeki aşk, Fatma Girik&Kadir İnanır filminden kalma... Aşkım kambur, ama sen kör değilsin ki, bu yüzden sana gözlerini emanet edemez. Kalbin bir kuş gibi kanat çırpıyor şimdi, öyle değil mi? Sanki kalbimin her bir parçası, ayrı yerlere dağılmış ve ben parçalarını toplayamıyorum.
Nefes alamadığım saatlerde onun sesiyle aşk şarabını içiyorsun, onun gözleriyle başka diyarlara yol alıyorsun, elleri nasıl, zarif mi, parmakları ince mi, gözleri ne renk? Yoksa menekşelerden çalıp, ona mı verdin? Sen seversin, menekşeleri severdin benim gözlerimde.
Artık sen bir başkasının... Seni düşünmek bile yasak artık, araya giren bir karaçalı gibi hissederim kendimi. 'Sevgilim...' Her şeyim, kimsesizliğim, yaşamım, ölümüm, doğan güneşim, batan güneşim, yağmurdan nem kapışım, şemsiyem; hecem, soğukta ayazla geçirdiğim saatlerde can yoldaşım... Her şeyim, her şeyimsin sen... Yoo, yine kuralları ihlal ettim, özür dilerim, çok ama çok özür dilerim. Sana yalvarıyorum, ona 'Ömrüm' deme. Sen ona orada ömrüm dersen, burada benim ömrüm biter. Yaşamak için kendime bir yol çizmem gerekiyor, tıpkı senin yaptığın gibi... Daire mi, dikdörtgen mi, kare mi olsun bu yol? Sahi, sen o yolu nasıl çizebildin, nasıl oldu da öylece gidebildin? Resmim de berbat. Kader sırf bu yüzden işlemez bana bu yolda. Artık bir sahibin var, söyle ona, ben seni çok sevdim. Ama sadece sevmek yetmezmiş, sadakatin şarabından içip de, canının en iç yanında yer edinemedim. Seni sevsin, çok sevsin, çok ama çok sevsin, ama yalvarırım sana 'Ömrüm' demesin. O orada sana ömrüm derse, burada benim çiçeklerim solar, güneşim intihar eder de, bir daha sabah olmaz. Şimdi aradan çekiliyorum, günahımdaki en derin sevabım sizin olsun. Bir de benden aldığın mutlulukları kat, az gelmez mutluluğunuz ama; bu da benden olsun.
Nur yüzlü sevgilim; duymadın, ben sana şimdi bunu hiç söylemedim. Seni, dünyadaki her şeyden çok sevdim. Çokça duyarsın aşk nağmelerini, farz et ki o söyledi bunları sana, ben değildim. Ben hiç yoktum zaten, farz et ki ben koca bir yalandım, kendi kabıma bile sığamadım. Sevgilim... Aldığım nefesin ömür törpüsü... Sahiden, bir ömrü törpülemek böyle olurmuş. Yolundan çaldım buketleri, hatıran olsun. Ömrüm son buluncaya dek, beni yaşatan yegâne şey bu olsun...