Üşümek

Bütün acıları bir kenara koyup demlenen sensizliği yudumlamanın zamanından bir höpürtü bu sadece! Dumansız hava sahasını işgal edensin! Zaman ayraçları misali ben hep senli geçen güzel günlerin derdindeyim, ya kötü günler? sanırım aklıma gelmiyor yada es geçiyor yüreğim! Bir fincan çay yudumlarken sana yazmak! Düşünüyorum da bir daha böylesine severmiyim diye? Cevapsız sorular oluyor sensizlik! Bütün gemilerini limanıma demirlemiş bekliyorsun! Her yanımdan asılıyorsun bana, yıkılmaz bu kent biliyorsun! Sanırım geçenlerde izlediğim bir filmde ki gibi Mery yaşlandıkça içinde gençleşen aşkının pişmanlığıyla kavruluyor ve cevapsız sorular biriktiriyor içinde ama en acımasızıda neden diye kendi kendine sorup cevabını utana sıkıla veremediği oluyor! Her neyse geldik gidiyoruz sanırım! Hayalinin süresi geçmiş koynumda ve ben ne zaman gözlerimi kapasam acı oluyor karanlığım!
Küçük bir oda yetiyor bana, kalabalıklaşan et parçalarının arasında çıplak gezmeyi sevmiyorum! Sevdiğim bir tek şey var, gitarımın tellerinde aradığım sen ve en güzeli de sanırım odam kireç tutmuyor ve ben gesi bağlarında dolanıyorum!
Kaç asır bu çok yalnızlığım; seni bana ekleyen zamanın metafizik kuramı! İçtikte senden arda kalanları yutkunmak öyle kolay olmuyor! Mecnunu anımsıyorum; hani bir gün karşıma dikilsen ben geldim desen, sen sensen ben kimim diyecek gibiyim!
Bol bol resim yapıyorum, uyku denen fahişe ile aram bozuk! Pazarlık payı bırakmıyor bana ve emzirmem gereken zamanın çocukları var! Alkol kanımı ırza geçe dursun da ben sarhoşluğu dudaklarında unuttum!
Geçenlerde karanlığın denizin içine çöktüğü vakit limanıma demirleyen en can alıcı hatıran dişlerimi sökercesine titretti içimi hani sen yağmurlu bir günde iki köpeğin yağmurdan saklanma telaşına ağlamıştın! Herneyse üşüyorum kelimeler üstümü örttükçe...