Vakit Ayrılık Vakti

Vakit Ayrılık Vakti...

Vakit ayrılık vakti. Zaman ise sadece suskun.Eğer mevsimi soruyorsan.Mevsim hazan mevsimi.Dedim ya vakit ayrılık vakti...Ben ise zamanın suskunluğunda kaybolmuş dakikalar gibiyim.Bir o tarafa bir bu tarafa sallanıp duruyorum sahilde.Sahilde yalnız ben yoktum o vakit.Benden başka sahipsiz martılarda vardı.Ama onlar benim kadar yalnız olamazdılar ki.En fazla kendilerini alıp göçerlerdi yalnızca ama ben kadar olamazlardı.Nedenini sormayın.Bende ben bile kalmadım o ayda.Ama hatırlar mısın bil(e)mem.Mevsimlerden bahar idi o vakit dünyanın en mutlu insani.En dolu insanı ben idim farkında mıydın bil(e)mem.Çünkü bende benden başka birde sen vardın.Canımla bağlı idim sana o vakitlerde.Ama SEN... acımadan söküp aldın kendini canımla beraber ne sen kaldın bende bana yetecek.Nede ben kaldım bana yetecek.İste yalnızlığımı mı tek sebebidir bu... Şimdi sahilde suskun zamana eşlik ediyorum...BEN SUSUYORUM... Yüreğim martıların sesi eşliğinde avaz avaz bağırıyor.Ama dedik ya VAKİT AYRILIK VAKTİ...Haykırışlar sadece martıları ürkütür bu vakitte.Öyleyse yüreğim sende SUS eşlik et suskun dakikalar ile bana...

Gitme/li...



05.05.09