Ve Sen ve Ben

Bir vakitler sen vardın. Aşkın inceden inceye mutlulukları ve hayatın gülümseyişleri vardı. Sen varken her şey vardı, yaşamak sebebi Güneş'te bronzlaşırdı. Ben beyaz tenli ilk sevişiydim aşkın. Süt beyazı kader ısırırdı günah yiyeceklerinden, yine de sen varken masumdu bütün duygular. Bilirim, böyle boş bir zindanın hayalleri öldüren azılı katiliyim. Şarkılar bitiyor onlar yaşasa sen yaşar mıydın ki? Kimin duygularını öpüyorsun kimi resmediyorsun ölmeyen taze Aşkın'la?

Bilirim, sen ve ben ve'yi aramıza alıp korkmaması için ona göğüs geren iki çaresiziz. O bizi ayırmadı ama; biz ve olmadan da sen ve ben yani biz olamazdık. Aşk kumral saçlarıma layık bulmazdı gözlerini; onlar bakmamalılardı kumrallığıma. Yeşil gözlerim Çakır'dan payını alırdı da oturduğun çimlerin kardeşi olamazdı. Kokunu hissediyorum. Teninin kokusu ayıp yalnızlığıma dokunuyor. Parfüm ayrılıklar biriktiriyorsun bana; bilirim çiçekler kıskanırlar. Böyle güzel yalnız kokma. Yalnızlık senden sonra sadece en çok bana yakıştı.

Saat... Yine sensiz bir saat. Akrep ile yelkovan çığlıkları dokunmasın diye kulaklarıma müziğin sesini açtım sonuna kadar...

Dilara AKSOY