yağmur

yağmur yağıyor damla damla her damlanın kendisine özgü güzel bir yanı ....kimisi üzgün, kimisi mutlu, kimisi ise kızgın bir insan gibi.
yağmur yağdığında yalnız kalmak isterim. her bir damlanın ayrı ayrı yere düşmesi yalnızlığı anımsatıyor bana. yağmur damlaları her yere düştüğünde bir insanın yalnızlıktan kurtulduğunu sanıyorum. yağdıktan kısa bir süre sonra su birikintileri oluşur. her biri ayrı bir köy ve şehri anımsatıyor bana. bu birikintiler bana birliği gösteriyor.bazen de düşünüyorum da yağmur damlaların tümüde yere düşer bir su birikintisine karışır. yani hiç bir insan yalnız kalamaz diyorum. eninde sonunda o da bir topluma karışır. yağmur o kadar güzel ki içinde bir çok anlam ve güzellikleri taşıyor. pencere kenarına çekilip bir yağmur damlasını çizmek insanın içine huzur veriyor. tüm bedenin sevgi doluyor. bazen de yağmur yağdığında ağlamak isterim. dökülen her bir damla göz yaşımı bir insana benzetirim. her ağladığımda arkadaşlarımı, çevremdeki insanları yalnız bıraktığımı düşünürüm. yağmur yağdığında aklıma ne gelmiyor ki? köylülerin mutlu olduğu, çiçeklerin yeşerme dönemi, kuzuların doğması, ağaçların tomurcuklanması......ve bir çok şey.
yağmur yağdığında sevgi yağıyor. yağmur yağdığında sevdiklerin gözlerinde tütüyor. yağmur denilince bile insanın bedeni huzur ile doluyor. yağmur, yağmur, yağmur,.....