Yarım Kalan

Biri geliyor hayatına. Tamam artık bundan sonra yalnızlık yok, biz her şeyi iki kişilik düşünücez.
Sonra çekip gidiyor yani. O zaman ikiydik, ben şimdi tekrar bir kalıcam, yani bir kalmam lazım; öyle olması lazım.
Bir de kalamıyorsun, yarım kalıyorsun!
Niye yarım kaldım ben? Niye şimdi benim yarımımı aldı götürdü giderken?
Beni böyle yarım bıraktı diye düşünürsün.
Ama sonra bir gün anlıyorsun, senin yarımın hiç bir yere gitmemiş ki.
Burada, gözünün önünde. Her gün sana bakıp duruyor işte...