Yelkeninde ki Bir Garip Seyyah

Hayat irademiz dışında çekiyor kendine bizi.Hiç kimseye dünyaya gelmeden önce sorulmuyor değil mi acaba buna razı mıyız diye.Pis bir suyun vesile olduğu insan yapısıyla adeta bir sanat eseri olarak çıkıyor karşımıza.Sanatkarını tanımak için gönderiliyoruz bu dünyaya.Sonuçta Anne rahmindeki 9 aylık bir serüvenden sonra gözlerimizi açıyoruz.Artık bizim de yolculuğumuz başlamış oluyor hayat adını verdiğim denizde.Evet...Benim için yaşam bir deniz ve biz de o denizin üstünde yelkeniyle seyahat eden bir seyyahız.
Ömrümüzün ilk yıllarında ebeveynlerimizin yelkeninde devam eder yolculuğumuz.Anne babamızın elindedir yelkenin kontrolü.Denizin her türlü dehşet veren dalgalarına karşı onlar kalkan olmuşlardır bize.Yıllar yılları kovalar, zaman akıp gider...Büyümüş ve kendi ayaklarımızın üstünde durur hale gelmişizdir.Vakit gelmiştir artık.Bu zamana kadar kendi yelkenlerinde misafir eden anne-babamız bizi hayat denizinde yeni bir yelkene tek başımıza bırakıvermişlerdir.Çünkü, yaptığımız hal ve hareketlerden kendimiz sorumlu olma yaşımız gelmiştir.
Hayat denizinde kader rüzgarının esintisiyle kısmen kendi kontrolünde olan yelkene yön vermeye çalışan bir seyyah olarak yolculuğumuz devam eder.Pekii niçin seyyah diyorum kendime ? Çünkü seyyahlık bana ölümü hatırlatır.Çünkü asıl vatanı burası değildir.Şiddetle asıl geldiği yerin özlemini çekmektedir seyyah.Şu dünyada bir seyyah gibi gezmemiz, koşuşturmamız yani seyyah gibi uğradığı yerlerde misafir olmamız yalan mı? Lütfen söyleyin bana, siz de seyyah değil misiniz bu dünyada.Evet, hepimiz birer seyyahız veasıl vatanımızın özlemini çekiyoruz.Seyyah için bu dünyanın misafirliğe gittiği ve sıkılgan olarak oturduğu bir evden farkı yoktur.Lakin refaha ulaşacağı yer kendi mekanı, kendi evidir.Ama misafirlikte de hayat devam ettiğine göre meşru dairede ömrünü sürdürmektedir seyyah.Hayat adını verdiği bu denizde mütevazi yelkeniyle devam ediyor bu yolculuğuna.Ne o yelkenciğim? Hava yine bulutlu ve kasvetli mi?Yahu ne zaman durulacak bu senin suların?Hiçbir zaman gökyüzünde güneş,tepende martılar ve denizin o ruhunu okşayan sanki terennüm edercesine gelen o dalga sesleriyle yolculuk yapamayacak mısın?Eeee...Kolay de değil tabii hayat denizinde kürek çekmek.Sert esen bu kader rüzgarında gücüm kadarıyla sana yön vermeye çalısıyorum canım.Her zaman doğru rotayı bulmak ve bu yolda gitmektir emelim.Önümde çok büyük bir dalga var yelken.Aman ha kırılma!Bak bak bir de sağ taraftan geliyor.Görüyor musun dostum?Zor bu denizde gitmek.Fakat sabretmek ve dayanmak gerek.Her ne kadar dalga boyutu çok yüksek olsa ve her taraftan saldırsa da...Bu salatlılarda midenin bulanması,başının dönmesi çok doğal.Şikayetçi olma.Sana kolay olmadığını zaten baştan söylemiştim.Bak görüyor musun karşıda görünen sonsuzluk adasını? Hayat denizinin dalgalarıyla boğuşurken sakın isyan etme.Çünkü mükafatı karşıda gördüğün muhteşem ve dönüşü olmayan adada.Denizdeki seyahatinde denizin asıl sahibini düşün, ona sığın.O zaman bu dalgalar zahiren aşılması zor görünse de aslında seni o adaya ulaşmanda yardımcı olan birer yunus balığına dönüşür.Yok eğer bu ummanın sahibini tanımaz ve her büyük dalşgada isyan bayrağını çekersen o anda pırıl pırıl parlayan ada varya birden başka bir cisme bürünür, demir parmaklıklar örülür ve orda ne ettiysen görürsün.Üzülme,bu yolculuğunda yelkenine alarak beraber kürek çekeceğin, beraber o parlak adaya ulaşmak istediğin bir canyoldaşlık için davette bulunacağın diğer yelkendeki seyyahlardan ?'terbiyesiz'' gibi hak etmediğin ağır ithamlar işitebilirsin.Her şeye rağmen rotanı sabit tut.
Yelkendeki seyyah yolculuğuna devam ediyor.Ta ki dalgalar onu karaya atana kadar...