Yokluk

Sevgili!
senin olmadığın yerde karşıladı beni yokluklar..oysa hep yanımda bildim seni...yine de yokluğun elem verdi...sen hep vardın oysa, konuştun kalp yoluyla anılarda...

Sevgili, nasıl yoksun derim sana!..paylaşılmış bunca anıdan sonra?...en önemli saydıklarımız bile yokluğa kurban gitmiyor mu oysa?..bir anlık terkediş silmiyor mu tüm güzellikleri birdenbire...

Aşklarda mola demek yokluk demekmiş...sevenin sevgilisini unutması ve de...ama gerçek aşklar boşluk kabul etmezmiş..ben seni hiç umutmadım ki bir anlık yokluğa feda edeyim o güzel varlığını...

Yine de çok bekletme yar!...şeytan hiç bıkmadan, yolları tıkar...iki seven kavuşsa yer yerinden oynarmış...melekler secdeye varır, şeytan büyük çığlıklar atarmış..
nerden biliyorsun deme ey yar! kalbimden..
nerden seviyorsun! deme ey yar! hep kalbimden, hep kalbimden...