Yunus'a

Anadolu'nun içinde aşkı aramanın tam zamanı.Yezitlerinklol gezdiği Anadolu'da gerçrk erenlere gidelim.Onlarla hasbihal olalım.Göreceğiz ki yüzyıllar öncesinin Anadolu'su bugünden daha aydın.""ilim ilim bilmektir/ilim kendin bilmektir/Sen kendini bilmezsen/Bu nice okumaktır."Kendini bilmeyenlerin her yerde sükse yaptığı hengameye .İsyan etmemek elde miEy Anadolu dostları ! Yalvarırım,kalkında görün halimizi...İkilik yok birlik var/YANLIZ BUNDA DİRLİK VAR./yANLIZ BUNDADIR FELAH./lAİLAHE iLLELLAH."Bu dizelerin sahibi kimdir dersiniz.İşinize gelmezse unutun gitsin.Ama Yunusları,,Taptuk Emreleri bana kimse unutturamaz.O'nlar bu toprağın hayat pınarları.Akışları sonsuza dek sürecek.Onlardan ilham alıp şiirler yazacağız.Sevgili dosta da sevgilerimi gönderiyorum.Sanki yüreğimi okudu.Kalemin daim olsun sevgili dost.

Yunus, Anadolu' nun, bu bölge insanının rengi ne olursa olsun, başının tacı...

"Zor zanaat yazmak, zor... " diyor mektupta, cesurdur Yunus, fikir ve insan istilası kol gezerken, çağından günümüze karmaşık kitaplardan ulaşan filozofların aksine, o fenerini kendi içine tutmuş, içindeki 'ben' i bulmuş ve bunu dile getirmiştir. "Bir be var bende Benden içeri"

'Kara suyun aynası' na düştü mektup, evvel zaman içinde, Yunus nur içinde.

Gönülden kutlarım...

[b] Yunuslama[/b] Yüzüm güleç gözüm yaşlı, dünya almaz seviyim ben Yüküm sevi yolum yaslı, yürüyorum Yunus'um ben Sen çıplaksan benim arım, sen aç kalsan kıvranırım Acı dolu benim bağrım, gülüyorum Yunus'um ben

Sendeyim ben yoktur gayrım, sana gelsem kalksa ayrım İnsanlığa varsa karım, yağma olsun bütün varım Gel kalmasın insan yarım, mahşer gibi ses duyarım Vur yıkılsın kin duvarım, duruyorum Yunusum ben

Az söyleyen sözden verir, düz söyleyen özden verir Her seveni bizden bilir, sevgi pişsin evir çevir Dünya bitmiş öfke zehir, tut nefreti yere devir Ben dökerim elbet erir, yağıyorum Yunus'um ben

Sait Açıkgöz

Yazının muhteşemliğine diyecek yok . zaten o üslub ve ince eleyip sıkı dokuyuş var ya...

"Sana da bana da yeter"

Şairlik olarak da olur - diğer türlü de. Kim ne derse desin Mevlana' ile Yunus'u karşılaştırmayı bir gerizekalılık olarak gördüm. Tasavvufun iki ayrı kolu bu adamlar. Elma ağacıyla, armut ağacı karşılaştırılır mı sahiden?

Mevlana

Hallac benim ufkumu bilseydi beni Hallac öldürtürdü diyor.

İnsanları çarpan kudreddeki dizeler vardır. yunus ismi gibi naif bir şair. Mevlana ise çok başka. Mevlana entegrallerde aynı yunus gibi. Ama o bir başka dağın zirvesi.

Hoşgörü - ahlak vs. Her akla geldiğinde bunların tekrarlanması da bir başka mevzu. bunları diyeceğimize kalkıp kitaplarından faidelenmeli.

Hakkını vermeli her okur bir şairin!

Hasılı, Yunus bambaşka coğrafya. Ve bu toprakların İslam-ilham filozofu. Biraz anlayabilsek, hiç değilse ecnebilerin araştırıp bize satmaya çalıştıkları kadar!

Özlemi aşılayan mermi gibi bir mektup!

Saygılarım çetindir.

Yunus Emre Yaşadığı dönemde ve yüzyıllar sonrasında bile cahil halk diye adlandırılan kesimin dahi en az bir dörtlüğünü bildiği muazzam şair.Öyleki Hz.Mevlanayla karşılaştırılacak kadar benimsenmiş ve beğenilmiş.Yapılan münazaralarda kendisiyle Hz. Mevlana arasındaki farkın tasavvufu anlatma biçimi olduğunu vurgulanmış,Mevlana'nın 28.000 beyitle anlattığı tasavvufu o iki dizeyle açıklamış

Ete kemiğe büründüm Adem oldum göründüm derdik"

işte bu dizeler Yunus Emrenin tasavvufu açıklama biçimi ,hayret uyandıracak kadar sade bir o kadar girdap içerisinde.Böyle bir şaire yakışacak yazıyı sizin gibi bir üstad yazabilirdi ancak diye düşünüyorum ,Keyifle okudum saygımlarımla