Açık Fermuar

Erkek tarafı sevinçten havalara uçuyordu. Davulun tokmağı vurdukça geline yakılmış kınalar ise parlıyordu. Kız tarafı tekbirler eşliğinde, gözyaşlarını dualara karıştırıyor, sevdiklerini bir yabancıya değil ama yine de el olana teslim etmenin burukluğunu yaşıyor ve içlerinden " Allah,hayırlı geçimler versin "diyorlardı.

Her şey olması gerektiği gibi gidiyordu. Fotoğrafçılar açı yakalıyor, çocuklar halay çizgisinde ellerine mendil kapmak için yarışıyordu. Gelin utangaç gülümsüyor, damat gururla çevreyi süzüyordu.

Ama işte o an…

Bir çuval inciri berbat eden bir detay vardı.

Kimse ilk başta yüksek sesle söyleyemedi. Önce damadın kuzeni kaş kaldırdı, ardından amcasının oğlu göz devirdi. Gelin tarafı fısıltı korosuna dönmüştü:

— "Açık mı o ya?"

— "Yok artık, biri söylesin şuna!"

— "Ay gözümle gördüm, bildiğin açık!"

Birkaç kişi gizlice yaklaşıp el kol işaretleriyle durumu ima etmeye çalıştı ama damat ya heyecandan ya da kafasında çalan “Bugün ben evleniyorum!” marşından olacak, hiçbirini fark etmedi.

Sonunda olay patladı:

Yanına yaklaşan kuzeni direğinden dürtüp şöyle diyordu:

- Fermuarın açık,kapat çabuk,yanlış anlasılacak.