Al Sana Çekiç

Yaz ayının en sıcak dönemiydi. Sıcaktan yüzü damla damla terlemişti. Dirseğiyle sürekli alnını siliyor;tişörtüyle de yüzünün tamamını siliyordu.

Usta Metin kamyonetin altında tamir yapıyor,çırağı Hasan'da yanında onu izliyordu. Metin Usta bağırdı:
-Hasaaann!
-Buyur usta.
-Çekiç getir.

Hasan hızlı adımlarla dükkana gitti. Çekicin yerinde olmadığını gördü. Panikledi. Hızlı hızlı dükkanın her yerini aramaya başladı. Biliyor ki bulamazsa ustası sinirlenecek ağır hakaretlerde bulunacak. Aradı aradı. Paniklediği için sağlıklı düşünemiyor bulacağı varsa da bulamıyordu. Çok geçmedi Metin Usta bağırdı:

-Çabuk ol lan! Nerede kaldın.

Hasan daha da panikledi. Bulamayacağını anlamasına rağmen yine de fır dönüyordu. Metin daha fazla dayanamadı. Kamyonun altından hızla fırladı Hasan'ın yanına geldi.

-Nerde lan bu çekiç şerefsiz! Yüz kere dedim takımlara kontrol edin diye.

Karşısında korkudan titreyen Hasan başını yerden kaldıramadı. Metin:
-Kaldır başını. Dedi. Kaldırdı Hasan. Kaldırır kaldırmaz yüzüne bir tokat geldi.
-Siktir git onu bulmadan gelme!

Hasan birden fırladı. Ağlayarak yan dükkana gitti. Ordaki ustalara:
-Bizim çekiç burada mı? diye sordu. Hiçbir yerden çıkmadı. Hasan hala gözleri yaşlı dükkana geldi. Ustası kamyonun başında ayakta tamir yapıyordu. Ustasına görünmeden içeriye girdi. Eline balyozu aldı. Birden hızlandı koşmaya başladı. Ustası onu hala farketmedi. Balyozu kaldırabildiği kadar kaldırdı. Vahşi bir bağırmayla ustasının başına indirdi. Anlık bir çığlıkla Metin usta yere düştü. Birkaç saniye kıvrandı. Komşular,müşteriler kim varsa hepsi oraya toplandı. Hasan kalabalığın arasından bağırarak
-Al sana çekiç oruspu çoçuğu!

Esnaflar polisi aradı. Polis geldi. Hasan'ı alıp götürdüler. Metin Usta bu ağır darbeye dayanamadı. Kısa bir süre sonra ölüm haberini aldılar.