Almanya Anıları 1

öyküm baska bir memlekete göc etmekle basliyor neresimi almanya anilari 1990 yilinda isci ailesi olarak almanyanin berlin kentine geldim görücü usulü ile evlendigim esimin pesinden o ozamanki ortamda ben burada yasayamam demis,ben onun yanina gelmek zorunda kalmistim.ev bulmakta biraz zorliuk cektigimizden annesinin evinde kalmis mutfaga bir yatak atip sabahlara kadar buzdolabinin gürültüsünde uyumaya yada ask yasamaya calisiyorduk.Ne yapacaksin artik memleketinden kopup ap ayri bir baska memlekete gelmistik ne dili nede dini bana uymayan kendi ülkemin yüzlerinde sicakligini hissettigim oysa bu memlekettede insanlarin suratina baktigimda kendimi sibirya sogunun icersende buldugum bambaska bir millet,ne yapacagimi sasirmistim yeni gelmissin dil yok is yok evlisin kari parasi yemek zorunda kalacaksin ne kadar zor düsündüm acaba dedimzararin neresinden dönersen karmi diye?Allahtan ickim sigaram yoktu yani masrafsiz biriydim acikcasi yinede yedigim her lokma bogazima dügmükleniyordu esim calisiyor ve ben is bulamiyordum calisabilmem icin almanya kanunlarina göre 5 sene beklemem gerek yada esimin bana calisma hakkini vermesi gerekiyordu peki verdigini düsünelim meslek yok dil gene yok nered nasil calisacagim?zor degilmi yani bir ata sözü vardir yukari tükürsen biiyk asagiya tükürsen sakal misali,derken bir gün canim yine canim cok sitkindi sokaga ciktim vede her zamanki gibi sokakta ayni caddelerde dolasmaya basladim yeni caddeler görüncede korkarak giriyordum daha yeniydim kaybolurum korkusu vardi ya tamam bulurlardi beni ama bir de rezil olma korkuus yokmu iste o kötüydü neyse o gün biraz daga erken gittim eve kapiyi actim kayinvalidemin evinde kaliyoruz ya annesi vede benim esimde koyu bir muhabbet benim eve geldigimi fark bile etmediler muhabbetlerinin konusu bendim
kayinvalidem esime diyordiki biz daga buna ne kadar bakabiliriz bu dedigi kiside
ben oluyorum bu arada
esimin vardigi cevap dagada ilginc gelmisti amannnn anne olursa olur olmazsa göndeririz türkiyeye ben sasirip kalmistim ne yapacagimi bir an düsünemedim hemen müdagale ederek vaybe dedim helal olsun size hemen kapiyi actim kendimi dogru disari attim telefon külübeside yakindi zaten teyzeme telefon actim oda berlindeydi esimle aramizi yapanda oydu zaten durumu anlattim neler konustuklarini bir bir teyzem atladi arabasina geldi beni sokaktan aldi onlara gittik biraz konustuk ardindan ben artik burada kalamam dedikce teyzem beni ikna etmeye calisiyordu ,oglum diyordu belkide agizlarindan kacirmislardir iyi düsün istersen esini cagiirm gelsin ücümüz konusalim diyordu benim kararim kesindi dönecektim,neyse bu arada teyzem esimi aramis ve benim türkiye'ye dönmek istedigimi söylemis tabi esimde bir telas kisa zaman sonrada yanimiza geldi zaten aglamalar,yalvarmalar annesine sert konusarak isimize gelmezse göndeririz diyen kadin gitmis yerine bambaska biri gelmisti neden öyle söyledigini soruncada ne yapim annem kiirlmasin diye söyledim dedi annesini kirmamisti ama beni yani esini ,hayat arkadasini parcalamisti.neyse teyzem ikn etti esimde özür diledi teyzemden bana uygun is bulmasini rica ettim o berlini cok iyi tanir kulagi kesiklerdendi tamam oglum dedi sen üzülme ben sana is ayarlarim.biz esimle evimizin yani
kayinvalide,kayinpeder,baldiz ve esimle,benim
beraber kaldigimiz evin yolunu tuttuk benim icim de hala bir kin vardi esimin annesine karsi o lafi hala unutamazdim unutmaya calsitim ama olmadi kadinin her yüzüne bakisimda icim parcalaniyordu onun bana
aslan damadim
demesine bile katlanamiyordum ne kadar iki yüzlüydü inanin tiksinti geliyordu. neyse iki gün gecmisti teyzem aradi vede bana is buldugunu söyledi cok sevindim ilk isimmi ? berlinde belli sokkaklarda o semtin gazetesini evlerin posta kutularina atacaktim gece isiydi ama yine de isti ilk haritaya bakmam sokaklari ögrenmemde öyle basladi iste ilk isim gazete dagitmak olmustur.


devami almanya anilarimda devam edecek eee öykümüz basladi neselidir merak etmeyin