Bankacı Karısı ve Sırları
Tas pilaklarimizin cok oldugu zamanlarda gecti cocuklugum
Seker deresinin yamaclarinda,kale dibinde iki katli sirin bir evimiz vardi.
Birde komsumuzun kizinin beni banyo yaparlarken,basimdan asagiya kaynar su döktügünü
hic unutamadigim evin büyük holü.
biz üstte oturuyorduk,evin altkati bostu kiralikti,Babam Bankaci Kemal adinda birine yeni kiraya
vermisti.
Kemal Bey, oldukca temiz giyinen bakimli bir insandi,Karisi Zeliha Hanim,sesiz,icten ve alimli bir
kadindi. mahalleli kisa bir süre icinde bu ciftin kumru gibi olmalarina hayran kalmisti.
Bickin gibiydi Bankaci Kemal Bey sokakta yürürken,karisini takip koluna carsiya inerlerken
giptayla izlerdim her defasinda onlari.
Cok güzel cocukluk anilarim gecti burda, Evimiz yüksek bir yamacta oldugundan asagida
kalan yazlik sinemasini her gece bedava izlerdik damdan, tas pilaklarimizdan söz etmistim
Mahallenin Delisi Sabri her gün gelir ,hic cikmazdi bizden,Anneme Nesat Ertasin;
Kalenin ardi carsida kiz meryem meryem Türküsünü caldirip bütün gün keyifle oynardi.
Ben resimli cizgi roman hastasiydim, Bazen o kadar dalardimki ,karanlik cöktügünü anlamaz ,
eve gitmeyi unuturdum.Ailem ilk önceleri cok telaslanmisti, sonralari alistilar buna,
Avuclarinin icine koymus gibi bulurlardi beni . Sinemanin önünde ,kitap satilan tezgahin
yaninda. beni bundan vazgecirmek icin cep harcligimi kesti Babam, yinede beni bundan alikoyamamislardi. cikar sabahtan aksama kadar bakir toplar satardim O paraylada Roman
alirdim. Bir gün hic unutmuyorum,Cocukluk arkadaslarimla oyunlar oynadigimiz derenin alt
taraflarinda Gelin Arabasi oynuyoruz. Cocukluk askim Ayse Gelin oldu, Bende Damat Arabasi
Karanlik cökmek üzereydi ,Benden üc yas büyük olan Abisi Bayram gelip beni bir güzel dövmüstü.
Diz kapaklarim kanlar icinde aglaya aglaya eve dönmüstüm. canim aciyordu,kapinin zilini defalarca
caldigim halde acan olmadi,caresizce kaipinin önünde oturup beklemeye basladim. bir yandanda
aglayarak. beni görmüs olmaliki Bankacinin Karisi Zeliha hanim yanima gelip , sefkatle teselli
etmeye calisti, tekrar iceri girip bir kac dakika sonra , Avuc dolusu seker ve oyuncaklarla geri
geldi. aslinda fazla genc olmamalarina ragmen, Cocuklari yoktu. sevincimden havalarda ucuyordum
Hediyeleri alinca. Zeliha hanimin gözkamastiran bir güzelligi vardi. Bembeyaz teni al al Elma gibi
parlak ve canliydi. yanliz , gözlerinde belirgin bir hüzün ,aci hemen göze carpiyordu. bu tuaf
hislere saliyordu beni cocuk halimle.
zaman böyle bir kisir döngü icinde, kendini tekrarlayip duruyordu. bazi söylentiler yayiliyordu
ortalikta ,tam olarak anlasilir olmamakla beraber Bankaci Kemalle ilgiliydi bunlar.
1972 nin bir bahar sabahi güzel duygularla uyanmistim yatagimdan, cizgi roman alacak parayi
denklestirmek icin, bu gün Bakir toplamaya kesinlikle gitmeliyim dedim kendime ve erkenden
yola ciktim, oldukca iyi bir gündü bolca kitaplar alacak para kazanmistim. tabiki hepsine bakip bitirmek cok zaman istiyordu. anlasilan gene karanliga kalacaktik, ve öylede oldu bu sefer Abim beni almaya gelmisti, kendiside sinemaciydi bir filmden cikar digerine girerdi. hadi gidiyoruz dedi
mahalleye yaklastica toplanan karabalik gözümüze carpti, kosusturmacalar, gürültü birbirine
karismisti. Ne oluyor abi dedim orda. dur bakalim simdi anlariz dedi ve karabaligin yanina iyice
yaklastik neler oldugunu birilerine sordu abim, Adamin biri anlatmaya basladi kendi ruh haliyle
YA adam delimidir nedir,ne yaptigini anlamadikki, hem seviyor hemde yakmak istiyor. bunun
kafasi normal degil. dedi. karabaligi yarip yakindan görmek istedim . o an gözlerime inanamadim.
öylece karsimda görünce onlari. derenin hemen yaninda büyük bos bir alan vardi, öbek
öbek caliliklar ve bitiraklar vardi burda, caliliklar hala yaniyordu. atesin isinden ikiside kararmisti
Bankaci Kemal ve Karisi Zeliha Hanim. kadin caresiz, ezik duruyordu, Kemal bey hickira hickira
agliyor yalvariyordu karisina, sikica kendine sarmis habire öpüp, kokluyordu. bu ne anlama
geliyordu ? cocuklugumla cözemiyor isin icinden cikamiyordum. uzun geceler boyunca hep düsünüyordum yatagimda, bu ne garip, acaip bir seydi. bir yandan herkeste hayranlik uyandiran
Tutkulu adam Bankaci Kemal, diger yandan bu tutkusunu calilara kendi elleriyle baglayip
atese veren tuaf Bankaci Kemal.
üstelik söylentilerde dogruymus ,uzun zamandir bu yakma olaylari yasaniyormus.mahallede
rahatsizlik yaratiyordu bu durum. bir keresinde Babamin onlari kiradan cikaracagini söyledigini
duydum, üzülmüstüm...
cok zaman gecmedi burdan tasindiklarini duydum. o gün onlari göremedim ,bir burukluk vardi icimde, Cocuk hüznüne salmisti beni. benden bir seyler kopmustu sanki, bana bir seyler birakarak
Sirlariyla Kayboldular. Sirlarini bende vermeyecegim ele, ama sundan eminim ,sirlarinin anlasilacagindan korktuklari icin sürekli yer degistirmislerdir. uzun bir süre ayni yerde kalacaklarini
hic sanmiyorum. kendileri degil sirlari tasiniyor hep.sirlarini korumak icin yasiyorlar sanki.
Bir seyi cok merak ettim ;bunca zamandir daha kac Cocugun Gözlerine kiraladilar SIRLARINI.........
