Bir Aşkın Öyküsü

Zamanın behlinde takvimden düşerken tek tek yapraklar .
Bir rüzgâr geçti buradan yakalamak istemiştim, koşmuştum ama yetişememiştim.Su gibi akıp giden zamanın arasında mazinin dönülmez sayfalarına karışmıştı sanki kırık bir aşık'dı .
Soramadım ona nerelerde gezmiş tozmuş gelmiş buralara öğrenemedim.

Belliydi aslında rotası denizden çıkıp kıyılar boyunca gitmiştir kesin boylu boyunca. Yalnız kumsala tuz kokusu, katran kokusu, kesin yüreğini allak bullak etmiştir. Sonra başlamış tırmanmaya dağlara doğru bulutları hüzünlü gözlerle perdelemiş yağmurları biriktirmiştir avuçlarına.Şimdi şimdi kim bilir nerede. Karışmış ortalık toz toprak gözlerine gitmiştir belki de. Bir boynu bükük, bir yıkılmış bırakmış ardında aklını başından alıp gitmiştir. Maskem yüzümde gece güne dönmek üzereyken bende kalabalıklar içindeki yalnızlığıma feryatlar içindeki suskunluğuma ve suskunluğun en acımasız olduğu zamanlarında kalmışım bu aşkın...

Mazim canlandı gözümde şimdi bir rüzgâr geçti buradan
Koştum ona ama yetişemedim. Soraydım söylerdi herhalde
Nerelerdedir diye ?
Soramadım.
Esti gitti o da sadece.