Bir Kaç Günlük Hayat Hikayesi

Güvercinim ve uçurtmam.Hayallerimde yaşattığım benim de sahip olmak istediğim iki en güzel şey.Tıpkı benim gibi bu iki şeye aşık bir dayım var.Bana hep "Sana güzel bir uçurtma yapacağım,bir de çok güzel uçan güvercin alacağım"der.Günlerden bir gün dayım elnde kafes diğer elinde uçurtmayla gelir.O kadar güzel uçurtma ve güvercindir ki gözlerimi onlardan alamadım.Daha sonra kendime gelip dayımın kucağına atladım.Uzaktaki arkadaşıma bir mektup yazdım.Mektupta"Sevgili Sinem , keşke burada olsaydın.Hani hep isteyip dururdum ya sarı kanatlı turuncu gagalı biraz da kırmızı renkte olan bir uçurtma.Artık o güvercin ve uçurtma evimde ."Birden ses geldi.Çok güzel sesi olan güvercinim."Merhaba küçük kız nasılsın?"Ben orada hemen çığlık attım."Lütfen bağırma ben senim dostunum."Hemen annem ve babam geldi.İkisi de telaşlıydı.Ben de"bir şey yok , birden bir şey karardı.Bende çok korktum."Annem bir bardak su vererek ayrıldı.Ben de ne olduğunu anlamak için güvercinime sordum."Sen nasıl konuşabiliyorsun?"Güvercinim bir şey demedi.Ertesi sabah kendimi hastanede buldum.Güvercinim de yoktu.Annem"Sonunda uyandın prensesim."dedi.Ben de "Anne neden hasatanedeyiz , güvercinim nerede?"Dün gece hasta olmuşum.Ateşim 40derece olmuş.Apar topar hastaneye gitmişiz.O sıra dayım geldi.Olayı anlatmaya başladım.Güvercinimin konuştuğunu...
Dayım bana gülümseyerek cevap verdi"Aslında güvercinin konuşmadı sen mutlu olcağın için fazlada kimseyle konuşmadığın için bende böyle bir iş yaptım."Dayım üzüldüğümü anlayınca özür diledi."Hastaneden çıkınca seninle uçurtmanı ve güvercinini alıp kırlara gider uçurtma uçururuz"dedi."Ben de büyük bir sevinçle dayıma sarrıldım."Ve sonunda eve geldim.Güvercinime ve uçurtmama kavuştum.Heyecanla hafta sonunu beklemeye başladım... :)