Blöflü Pişti

Bizim apartman aile apartmanı sayılır. İki amcam birde biz, alt katta da bir tane kiracı; onunla da dost olmuşuz akraba gibi. Daha hepimiz bekarız, yirmili yaşlarda. Kış günleri çoğu zaman insanın ev de canı sıkılır, havada soğuksa, girer birbirimize oturur sohbet ederiz. Arada tavla, okey, blöflü pişti oynarız, hem de birbirimizi alabildiğince kızdırırız. Yenilen taraf yandı keten helva gibi...







Birgün blöflü piştiye oturmuşuz yine. Bizim birader ile, büyükamcaoğlu Adnan habire yeniyorlar bizi, iyice sinir olmaya başladık bizde küçük amcaoğlu Murat ile eşiz, sanki düşüncelerimizi okuyorlar oyunda. Böyle sinir olurken, bizim Murat'ın kafada şimşekler çakmış olacak ki''Biz bunları yeneriz be Ahmet''dedi. Ben de''Nasıl ki bir planın var herhalde ollum''dedim. Murat sazı eline aldı başladı anlatmaya.''Bak birader kağıtların arkasına çaktırmadan işaret koyacağız, çaktın mı, sonra onların doğru piştilerini açmayıp, blöflerinide anında açacağız''. Düşündüm düşündüm''Olur lan emmioğlu niye olmasın, hep bu masadan boynu bükük mü kalkacağız arada da biz yenelim''dedim...







Biz bir gece bunlardan gizlice elliiki kağıdın arkasına tek tek işaret koyduk. Yine bir kış günü tezgahı kurduk blöflü pişti oynuyoruz. Doğru kağıtları açmıyoruz, blöf yapıyorlar pat yakalıyoruz. Böyle böyle beş on parti bunları devirdik; hep biz yener olduk o soğuk kış gecelerinde...







Bir müddet sonra işin rengi değişmeye başladı. Devamlı yendiğimiz adamları yenemez olduk.''Lan Murat emmioğlu işaretler mi kayboldu, niye yenemiyoruz biz bunları''Murat''Yok diyor duruyor''







Sonra kağıtları kendi çapımızda kriminal incelemeye aldık, bir de baktık ki çakallar uyanmış, onlar da işaret koymuşlar kağıtlara. Bir müddet sonra suçlarımzı itiraf ettik birbirimize, az tartıştık tatlı tatlı yok siz önce başlattıydınız, yok biz başlattıydık. Sonra yine normal şekilde oynamaya başladık blöflü piştiyi...