Büyü

Kadın olsun erkek olsun, insanları tepeden tırnağa süzüp konuşanları,misafirlikteyken evin köşelerini röntgenleyip yorum yapanları ve ince eleyip sık dokuyanları hiç sevmiyorum.Güzel bakmak sevaptır atasözünü yıllarca yanlış anlayıp yanlış kullanmışız,güzele bakmak sevaptır diye. Gözlerin,bakışların,dokunuşların,seslerin,kelimelerin hatta hecelerin bile gizemi ve tesiri vardır."Ben onlara inanmam,sihir ve büyü de neymiş?"diyerek sakın büyük konuşmayın,başınıza heran gelebilir ve size dünyaları zindan edebilir.

Rahmetli babam köyümüzde bulunan bir kaç amcanın ismini verip onların nazarlarının değdiğini,karşılaştığımızda dikkatli olmamızı isteyip şöyle tembihlerdi:

"Önce siz konuşun!" Bilimsel olarak geçerliliği var mıdır bilmiyorum ama biz de babamızın sözünü tutup önce biz konuşurduk onlara:

" Selamün aleyküm amca,nasılsın?"Muhabbet etmezdik,diğer amcalar gibi başımızı okşayıp şeker vermelerine izin vermez bazen de gördüğümüzde yolumuzu değiştirirdik.

Hasta ve yaşlı amca akşama kadar evinin önünde oturur,gelip geçenlere laf atar,kim yanına otursa gençliğinde yaptığı çapkınlıkları anlata anlata bitiremezdi.İnsan belli bir yaştan sonra işini gücünü kaybedebildiği gibi dostlarını,akıl sağlığını ve utanma duygusunu da kaybedebiliyor.

Teyzemin kızı vardı bizden yaşça bayağı büyük,bazen o bizim eve gelirdi bazen de biz onların evine giderdik,öz ablamız gibi severdik.Her zamanki gittiğimiz yoldan geçerken:

- Burdan gitmeyelim,dedi.

-Neden abla,diye sorunca,

- O amca beni görmesin,dedi.

Sonradan öğrendik anneme şöyle demiş:

" Amcayı her gördüğümde devamlı göğüslerim ağrıyor."

Allah,milletimizi nazarlardan,belalardan,şeytan ve şeytanlaşmış insanlardan muhafaza etsin,şu sözüm de biraz latife olsun:

"Büyüleyin fakat büyülenmeyin!"