Büyük Adam

Küçücük kasabada hazırlıklar günler öncesinden başlamış,herkesi bir telaş sarmıştı,akşama kadar tarlalarda çalışan,sığırlarını otlatan amcalar için ise bugünün heyecanı bir başkaydı.Hepsi saç sakal traşı oldu,en temiz en güzel elbiseleri giyip havalı havalı tesbihlerini parmaklarında oynatarak,bir düğün havası içerisinde,emeklilerin ve yaşlıların mekanı olan kahvehanenin yolunu tuttular.

Kasabanın hanımları da çiçekli çiçekli,desenli desenli fistanlarını giyip yazmalarını bağladılar,evlerinin önünü süpürdüler hatta adak ettiler o yörenin meşhur haşhaşlı gözlemelerini yaparak.

"Büyük adam gelecekmiş."

Televizyon açılmadı,müzik dinlenmedi,oyun oynanmadı,öğrenciler gibi sessiz sessiz bekliyorlardı kahve sakinleri bu büyük adamı, merak ediyorlardı acaba televizyonlarda gördükleri gibi takım elbiseli mi yoksa kendileri gibi kasketli mi? Seçim yaklaşıyordu,vaatleri ne olacaktı, çeşme yaptırmak mı,yol mu köprü mü? Yoksa o da diğerleri gibi seçimlerden sonra sırra kadem mi basacaktı(!)

Arka masalarda gözleri az gören,kulakları duymayan,şeker hastası bir amcanın:

"Bu mu büyük adam,bu benden bile küçük yahu," demesi kahkalara boğmuştu tüm kahvedekileri.