Çaycı Hüseyin

Hüseyin, sabah gözünü açtığında daha yataktan kalkmadan aklına ilk düşen şey çaydı. Gün, onun için ancak demli bir bardak çayın dudaklarına değmesiyle başlardı. Çay sadece bir içecek değil, ruhun nefesi, gönlün ısısıydı onun için.

Annesi çocukken derdi ki:

"Evladım, çay dostun olur, derdini dinler, yorgunluğunu alır."

İşte o gün bugündür Hüseyin’in eli bardaktan eksik olmazdı. Sabah kahvaltısında, öğle yemeğinden sonra, akşamüstü güneş batarken, dost meclislerinde ve gece geç vakitlerde… Çay hep onun yanındaydı. Günde on bardak mı? On bardak minimumdu onun için. Bazı günler saymayı bile bırakırdı. Çünkü çay içtikçe, hayatın sıkıntısı azalır, anılar demlenir, sohbet güzelleşirdi.

Bir gün mahallenin kahvesinde otururken yaşlı bir amca yaklaştı yanına.

“Evladım, seni her geldiğimde çay içerken görüyorum. Bu kadar çay seni hasta etmez mi?”

Hüseyin güldü, bardağını kaldırıp hafifçe salladı:

“Amca, bu bardak sağlıktan anlamaz. Bu bardak muhabbetten anlar, gönül ısıtmaktan anlar.”

O günden sonra o yaşlı amca da Hüseyin’in masasına oturdu hep. Bir çay, bir sohbet… Hüseyin’in çayı artık sadece kendi keyfi için değil, başkalarının da içini ısıtmak içindi.

Bir gün düşündü Hüseyin:

"Belki bir gün ben olmazsam, çayım da beni özler."

Ve kahveci Hasan’a vasiyet gibi bir söz bıraktı:

“Ben bir gün gelmezsem Hasan abi, bir bardak çayı bana söyle, masamda soğusun. Bil ki ruhum burada.”

Çay işte, kimine sadece içecek, kimine bir ömürlük dost… Yaz,kış,gece,gündüz farketmeksizin en büyük tutkum çay oldu,benim için sudan öte desem yeridir, fazla çay içmenin kansızlığa neden olduğunu da biliyorum ama elimde değil.Bazen bir bardak çay,en güzel vedadır kendine,günün yorgunluğunu onunla unutursun,söyleyemediklerini onun sıcacık buharı sayesinde söyler rahatlarsın.Bazı acılar konuşulmaz-konuşulamaz ama çayın deminde hafifler,çay deyip geçmeyin bazen insana şifa olur.Günde kaç bardak içtiğimi ben de bilmiyorum,hiç saymadım,tahminen onbeş- yirmi bardak vardır,beni hem sakinleştiriyor hem dinlendiriyor.

Çaycı Hüseyin olarak söyleyecek son sözlerim şunlar olacaktır:

* Tanısanız da tanımasanız da herkese bir bardak çay ısmarlayın!

*Hayatta oturup çay içebileceğiniz veya iki çift laf edebileceğiniz dostlar edinin!

*Benim hayat felsefem,çay varsa umut da vardır.

* Böbreklerim semaver gibi olsa da, dilsiz dosttur benim için çay,sabrı öğretir.