Çiğ Damlası...

Yağmur'un yapraklarda bıraktığı çiğ damlaları,yüzüne damladıkça irkildi.
Tükenmişliğine aldırmıyordu tabiat, güz ışıkları hayatının en olmazsa olmazını hissettirdi.



?bana sen lazımsın? diye fısıldadı fotoğraftaki, türlü acıların kavgasında yitip giden sevgiliye...




?Senden sonra, güzel ne varsa seninle var? dedi ardından.
Ve yana yakıla şarkılara takıldı, anlamsız olsa da, içini fingirdek bir şarkı bile ağlatıyordu artık...




Sürülmüş ateşlere gençliği, kederden susuz her yanı... Rivayetlere aldanmakta ve devran döner ümidi ile sarılır resimlere...




Çingene ruhlu sevdiğine, eline aldığı kalemi ve buruşmuş saman sarısı kâğıtla yazmaya başladı,





?Çatal karam

Neden?
Bu kadar uzaksın ve neden hayatın tuzağında ben sıkıştım. O kadar ağrıyor ki her yerim arkadaşlar ?sen aşıksın bal gibi? diyorlar. Yemekten kesildim. Suyu yudumlayamıyorum, durmadan sigara içiyorum sadece, ucuca yakıyorum. Hem seni soluyorum, hem kendimi savuruyorum...




Hani son mektubunda ?gözlerinde kaldı zamanlarım. Büsbütün aklımda veda günü. Öpüşün. Özlüyorum seni sevgilim? yazdıklarını okudukça bulanık görüyorum sonrasında alev alev gözlerle... Kaçılmıyor virane yüreğinden...





Seni kabul görmeyen bir yürekte mutlu olamazsın diyorlar. Doğrumu söylüyorlar... Yazı ,kışı bekleyemez yüreğim sevgilim... Dön geri dön baştan yazalım tarihini aşkların... Darmadağın yaşlarım bana geç kalma lütfen?





Delikanlı yüzünde sürünen gözyaşlarına aldırmadan kararını,sevgiliden gelecek mektubun sonunda belirleyecek olmanın gururu ile vasiyetini hazırladı....






?Başka bir sevgilide avunmaz yüreğim bilirim küllerimi? diyerek mektubu postaya attı...





Lazım olan şimdilik gelecek olan ?inşallah ümit dolu olur? dediği Çatal karasının mektubu....