Çocukluğumun Acı Dolu Yılları

Bundan uzun seneler önceydi,
tabiiki benim cocukluk zamanlarimda,
biz bes kardestik üc erkek iki kiz bir kardesim rahatsizlandi ve vefat etti,
o bizim icin tarifi imkansiz bir aciydi, babamin annemin o acisini unutmasi ,
mümkün degildir tabiiki bizlerinde ama onlar ne olursa olsun canlarini,
kaybetmislerdi seneler böyle gelip gecerken biz yine normal yasantiya dönmüstük,
fakat bir gün bir haber babamizin trafik kazasi gecirdigini haber aldik,
sanki dunyamiz yikilmisti ve hastaneye gittigimizde babami yogun bakima almislardi,
doktorlar ümidi kesmislerdi bekleyin diyorlardi biz saat eriyorduk, ya annem ne yapacakti,
uzun zamandir evliydiler ve mutluydular,ALLAH o kadar büyükki öldürmeyince öldürmüyor,
tam üc ay yatti hastanede ve ALLAH a cok sukurki evine döndü,
tam iyiye gidiyoruz derken annecigim ameliyat oldu onlardan bes sene sonra ablam evlendi agbim evlendi ve biz iki kardes kaldik beraberce yedi sene bir arada kaldiktabiiki bu sirada ben yurt disina gelin geldim,veasil dertler o zaman baslamisti,hasretlik özlem hepsi birbirine karisti,
ve en nihayet senelik izinine gittim hayatimdaki en buyuk aciyii orda tattim,
babam birgun bana gelmisti benim gözlerimin önunde kalp krizi gecirdi ve oracikta kucagim da ,
can verdi benki ondan sonra zaten yasamaktan umudu kesmistim iki sene sonra annemi kaybettim,
hayatim düsünüyordum herseyden elimi cekmistimk takii torunum dogana kadar,
en nihayet benim koruyucu melegim dunyaya gelmistiben hayatimi önce ALLAH ima sonra torunuma borcluyum!;;;;;;;;;; simdiki aklim olsa evlenip yurt disina gitmezdim nede anneme,
ve babama hasretlik cekmezdim (onlar bir yer de bense göcmen kuslarinin nefret ettigi yerde)
TÜM KAYBETTIKLERIMIZ IN MEKANI CCENNET TOPRAGI BOL OLSUN