Dilim Açıldı

Sessiz sedasız yürüyorum hiç konuşmadan. belki de karmaşık duygular içinde olduğum içindir. Ne zaman deniz kıyısından geçsem, gemilere bakar bakar dururum. bir sebebi var mıydı acaba, benim böyle durgunluğumun. Hava almaya çıkmıştım, belki içim açılır diye ama tam tersi dilim açılmıyordu bu defa. Böyle kaç sokak dolaşmıştım ellerimi cebime atarak. Hem de aynı sokakları dolaştığımın farkında bile olamamıştım belki. Tanıdık bir insan görsem, selam verip konuşmaya başlayacağım ama o da yoktu.

Ta ki bir kedinin miyavlama sesini duyduğum ana kadar. Besbelli acıkmıştı. Birden konuşmaya başlamıştım onunla. Karmaşık duygularım, sadelenmeye başlamıştı. Sanki kendime gelmiştim. Bakkaldan aldığım sosisleri, önüne ufak ufak attım. Bir güzel yemeye başlamıştı kedi. İçimi bir huzur kapladı. Dilim daha da açılmıştı. Artık sessizliğe bürünmüş halimi çoktan unutmuştum. Ve merhametli davranmanın  ne kadar önemli olduğunu hatırlamıştım. Sağolasın kedi, varolasın kedi. Benim sessizliğimi bozduğun için, seninle dost olmak istiyorum. Gel seni, hayal kurduğum yerlere davet ediyorum.