Ekim Günlüğü'nden

Biliyor musun,
İzmir'de kış gelmemek için inatlaşıyor ...
Ekim ayındayız ve hala açıyor petunyalarım..
...
Kimbilir belki de....
...
Hani haziranın en güzel döneminde
Yeşildi ya yaprakların rengi
Hasreti dindirir, gurbettekilere omuz verirdi....
Sular daha bir mavi,
Aşk daha bir kırmızdı ya hani...
Hani,
Yalanda olsa "seviyor" derdi her papatya;
-sapınıda sayarsan :)-
hani,umutsuzların gönlüne bal çalardı bir parça...
Hani tüm bu büyünün ortasında,
Sığmazdı ya içim içime !
Gülücüklerim taşardı da gamzelerimden (!)
Sen bile tutamazdın ya fazlasını
avuçlarından kayar giderdi ya ! hatırlar mısın...
...

Kimbilir belki de bu yüzden..

.....
Ama biliyor musun ?
İçimde mevsim kış şimdi..
Hani, sessizliğine çekilirken sen,
Ne koyduysan valizine ben'den,
Sanki bomboş kalmış içim..
...
Buz gibi duygularım en ufak çağrışımda unufak parçalanmakta...
İnce ve sağnak bir yağmur süzülmekte yanağımdan..
Üstelik dokunan parmaklarında yok yüzümde..
Ve sanki, sensizliğin soğuğunda
haziran büyüsünde donmuş tüm hatıralarım .....

Ve Gelsen..
güneşim olsan.....
Eriyecek buzlarım biliyorum..
Kaldığımız yerden devam edecek hayat !
Sana söz veriyorum...
....

Hem...
Kimbilir belki de ....
....
Kimbilir belki de....

Hani her sabah balkonda,yapraklarına "döktüğüm özlemim"i duyurabilmek için taa oraya..-sana- !!
Hani gelsen de bir an evvel !!
Mevsimsiz yağmurlarla sürüklenmesin diye bir kalp, oradan oraya !!
Hani gelsen de kış ortasında,güneşi olsan bir gül tanesinin diye !

Belki de seni çağırıyordur petunyalarım kimbilir...

(petunyalarımı çok seviyorum ben..
seni de...)