Gidiyorum/Ölüyorum/Susuyorum/Sevmiyorum

Evet düşmüştü gece de ... Bir güneş olsam... Bir gün olsam, güneş olup doğsam... Ya da boşver her şeyi.. Bir umut olsam, yaprak dalında, söğüt ağacında, kanserli bir can da... Bir yaşam olsam... Olur mu ki? hayallere koşsam...

Böyle bir sabaha uyanmıştım işte. Etrafım karanlıktı ben de teslim olmuştum aşkın tutsaklığına. Sebebi olmuştu sanki yalnızlığıma her şey. Her neden her soru işareti ve her ünlemde son buldurmuştum hayatımı... Karamsarlıklara bir bakış atıp kaçmışımdır belki , belki de saklanıyorumdur dünyadan... Kalp kırıklarım üstünde raks ediyorumdur belki, dilimde senli türküler vardır... Halay çekiyorumdur belki, acı halayın başını çekiyordur... Gidiyorumdur yine, hiçliklere gidiyorumdur...

Depremlerde sarsılmıştır belki güvenim, suletin enkaz altında kalmıştır belki de... Yaşamak zor gelmiştir yükü ağırdır... Gitmek gerektir belki de sadece gitmek...

Depresyon ilaçlarına vermişimdir belki kendimi, ruhumu satmışımdır gecede? Sevginin namusuna girmişimdir belki, aşka küfredercesine... Belki de yaşamak zordur, zor gelir her şey... Gitmek... Gitmek gerekir işte...

Ayrılık mı bu beni halsiz düşüren? başımı döndüren dünyaya yarışırcasına... Yalan ! yalan her şey... Bir psikopatın günlüğünde yazılanlar gibi benim hayatım da işte.. Mazoşist düşünceler hakim ruhumda.. Ölmek ? ölmek gerekir işte...

Deliriyor ruhum.. Bedenim çiğneniyor ayaklar altında... Söylesene bana azrail? gelecek misin yine ? bu lanet canı almaya ? yoksa seni de mi yok sayayım her şeye inat... Susmak! susmak gerekir işte...

Gidiyorum... Ölüyorum... Susuyorum...

Hayat güzel değil, kaverengi gözlerimde gördüğüm... Sevmemek ! sevmemek gerekir işte...

Gidiyorum... Ölüyorum... Susuyorum... Sevmiyorum...