İstenmiyorum yaşamda ve yaşamdan sonra

Soğuk, bedenimdeki ateşi söndürdü hani dün yakmaya çalıştığım. Ellerimle sıkıca kavradığım demirlerin ellerimi hissetmememi sağlamasını aldırmıyorum. Yüreğimi hissettirmedin. Ellerim ne ki.

Deniz ikilem arasında bırakıyor beni şiddetli sesi ve rahatlıkla tahmin edebildiğim soğukluğuyla. Acaba ölüme hangi yoldan gitsem? Deniz mi sen mi? Denizin soğuk ve hırçın dalgaları mı yoksa senin denizi aşan soğukluğun yıllarca süren ızdırap mı?

Bir muhabbettir geçiyor ay ışığının şahitliğinde yalnızlığımla.
?onu mu sevdin beni mi?
?onu sevdim mi ben?
?yaşamı mı seçtin beni mi?
?yaşam mı? Var mı bilen?
?hayat nedir senin için?
?nefes almak onun için.
?peki ya o kim. hadi çağır. Gelir mi?
-...

İhanetle dolu bir hafta. Sen, beni kollarına almamak için çabalayan deniz, şahitliği bırakıp bulutlara kafasını gömmüş ay, herkes gibi beni istemeyen hayat ve ölüm.

Hatırlar mısın? Bana bir ipten bahsetmiştin.

...
?ayrılmamız gerekirse.
?üzerinde yürüdüğümüz ip ne kadar incelirse ve keskinleşirse keskinleşsin yürüdüğümüz yol ve o yolda yürüyen kişiler değişmeyecek.

Ölümün hayata bağlılığını atladık be gülüm. Belki de sadece biz vermemişizdir o sözleri.

?istemezsen isteme beni. Gelmek zorundayım. Kenetlenmeliyim sana. Yaşama kenetlenemedim. Bari ölüme kenetleneyim. Sonsuzluğa.

Soğuktan hissetmediğim ellerimi zorlukla kaldırıyorum demirin üzerinden soğukluğu içime işlemiş bir şekilde. Yaşayacağım son ayrılık değil ama bu.

Tutunamamak bir dala
Kırık olduğunu görmeden kenetlenmek başka bir dala
İstenmemek, hayatla ölüm arasında kalmak
Yaşamın tanımını tek kelimeyle yapmak
Ayrılık.
İşte hayatım.
Ölümle hayatın aşkını imreniyorum be sevgili. Biraz olsun yaşasaydık bizde o içten gelen sevgiyi.

Aldatmasan ne olurdu be sevgili beni hayatla.
Ölüm duymasın aldatıldığını.
Yada duysun.
Belki sende gelirsin yanıma.