Kalemim

Hadi çekinme dedi bir ümitle hadi korkma sorbi neden bu suskunluğum, yorgunluğum,boşluğum
cevabı bilinen soruları sormaya gerek olmadığını unutmuşum uzun zamandan bu yana. boşver duyma sana eğdiğim kalemimin hikayesindeki şiirleri, mısraları, sözleri, mektupları ne varsa senden kalan herşeyi yokluğunda kaybettiğim kendimi.Ve kalemim ona eğdiğim yüreğim o hep, ona karalanır uslanmadan karalanır ve uslanılmaz da yanıtsızlıktan. zaten cevap beklenilse, yazılmaz.
belki bekleyenler de vardır, ben beklemeyenlerden bahsediyorum.Ne garip kalemimin hikayesi düşlerken düşleri, düşlenmeyi beklemeyenlerden, en çok da benden bahsedişim . beceremediğim tek şey durdurabilmek ve tüketebilmek kalemimin hikayesini. eskidendi o gerçi çabam da yok ya... her an, her şekilde, yazıyorum kalemimi bile bazen teknolojinin velinimetlerinden faydalanıp parmağımın değdiği tuştan kelimeler türüyor ne kadar kelimeleri süslemesini bilmesemde bazen kenarları boş kalmış word ped sayfalarına mısralarım dökülüyor kalemimle.kırılmışsa ucu yanlız gecelerimde kalemimin diyorum yaz bir köşeye kaybolmasın, bir zaman paylaşırsın.yazıyorum işte senin hikayeni kalemim satılar her gün uzuyor eskisi gibi yoldaş olduk seninle bak yine yoksa ömrümmü kısalıyor yıllarmı mazinin sayfalarına gömülüyor boğazım düğümleniyor biliyorum ellerim titriyor yoksa yaşlanıyormuyum kalemim.Meçhul bilinmezliğine çıktığımız yolculuklarımızda maziye ihtiyacımız yok.yoksa kalemim satırlar uzadıkça ömrüm mü kısalıyor?

Gene uzattık be kalemim bir yere varamayacağız bu gidişle.


29.10.2009 Saat 10:55