Küçük Şeyler 9
Evinin sahile bakan penceresinde azgın dalgaları izliyordu. Fırtına ağaçları kökünden sökmek için bütün gücünü kullanırken kırılan dallar altlarında kalan her şeye zarar vermişti.
Arthur elindeki kadehten bir yudum alıp yerine dönmüştü. Telefonlar çalışmıyordu ve dışarı çıkma ihtimali yoktu. Masasında bulunan evrakları bir dosyaya yerleştirip tekrar pencerenin önünde durmuştu.
Çok sürmemişti. Evinin önünde duran zırhlı bir araçtan çıkan iri cüsseli adamı tanıyordu. Be Kesler'di.
Kapıyı bile güç bela açmıştı.
' Ne yaptın? Ulaşabildin mi?
'Evet,Kesler... Sabah elime geçti.
Arthur dostu için şarap doldurmuştu. Üstünde epey konuşulması gereken bir konuydu.
'Bunu yapacağımı düşünmüyorum,Kesler.Bu bir katliam. Hem de her gün sokakta karşılaştığımız insanlara karşı..,'
'Sen yapmasan başkasını bulacaklar. Buna engel olma şansın yok'
Arthur çok gergin görünüyordu. Oturduğu yerden kalkmış küçük oda da dolaşıyordu.
' İyi de neden? '
'Nedenini izleyip öğreneceğiz. Devlet politikaları... Hem ne fark eder. Bugün dünya üzerindeki bütün katliamlar devlet politikalarının bir sonucu değil mi?'
'Artık kaldıramıyorum. Birileri servetlerine servet katsın diye ,birileri koltuklarını daha sağlam etsin diye insanlar ölüyor. Ve daha acısı bu insanlar neden öldüğünü dahi bilmiyor.'
' Arkalarından kahraman deniliyor bir kaç gün.. Bak Arthur biz sistemin adamıyız. Susup işimizi yapalım. Sonuçta onlar için ölüm emrini verenler yine ölenlerin tercihi... Ortadoğu'yu kan gölüne çevirdik. İki tarafta Allah'u ekber diyerek birbirine saldırıyor. İki tarafta doğru taraf kendileri sanıyor. Halbuki ortada bir doğru bile yok.Güney Afrika yine öyle... '
'Bu işin dili,dini,ırkı yok... Üsttekiler rahat etsin diye alttakiler ezilecek ve ölecek...'
' Sen üç tane Arap asıllı intihar timi ayarla... Cenneti vaat et, biraz da para ver. Sonra çekil izle... '
' Yapacak bir şey yok... Bütün dinler öldürmeyin emrini verirken bu dönemin dincileri öldürerek cennete gideceğini sanıyor. Dediğin gibi stres yapmaya geren yok sanırım. Oturup izleyelim...'
A.Demir
