Modern Hikaye

Sen gideli kaç ömür geçti hayatımdan. Kaç insan acıdı bana hikayemi duyunca bilemezsin. Zaten bilseydin gitmezdini. İyiler hep mutlu kalırdı. Bir eksik vardı belkide. Ben kötü karakteriydim senin hikayenin. Sen ise bir tanrıça misali umudum her şeyim.
Sol dizine yatardım pamuk elleriyle okşardı saçımı masallar anlatırdı annem. Söylememişti kendi hikayemi yazacağımı ve anlatmamıştı aşkın masallarda kaldığını. Ona söyleyemedim. Üzülsün istemedim. Bir maskenin ardına sakladım o gözü yaşlı çocuğu. Hani senin hiç görmediğin hiç kabullenmediğin. Şimdilerde her gece hikayesini yazmaya devam ediyor. Aramızda kalsın kalemi istemese de gönlü sürekli seni yazıyor. Çok özlüyor seni. Ah çaresizim. Kapatıp tüm ışıkları şehri dinliyor her gece. Gözleri kan çanağı ciğerleri duman. Gecenin karanlığında yakıp kendini aydınlatıyor hayallerini. Ne desem avutamıyorum. Bana bile küstü. İnsan içini kaybeder mi ? İzin verir mi parçalanmasına yüreğinin ? Çalınırken yarınları alınırken elinden gülüşü sessizce bekler mi ? Hepsine koca bir evet demekten başka bir şey gelmiyor elimden.
Benim hikayemde beyaz atlı prens cadıya aşık oldu.