Nefes Al

Çam pürleri örtü zambakların üzerine sanki yorgan, öğlen güneşi iç ısıtıcı, Sincap döndü baktı acelesi olmalı..İnsan düştü ardına ,elinde kendi icadı mavzer..Istıranca Ormanları ,ölü Deniz sakinliğinde, beyazlar içinde gelinlik kız..Yaprakları dökmüş ağacın gövdesinden yukarı daha yukarı gitme çabasında yavru Orman sakini..

Belki de insanoğluyla ilk karşılaşmasıydı,kafasını geri çevirdi ve o an onun son bakışıydı..İnsanoğlu insan tetik düşürdü,tek ayağı ağacın gövdesinde kendinden düşen kanda gözü,düştü yere Sincap..Kar,boran,tipi ,kurban birde katil vardı Orman yurdunda.


Ölüm başkasının olmayan yaşamın öteki adı,bu bir oyun,tek kişilik, kazananı olmayan..

Kocaman bol odalı evde gidecek oda bulamazsın,şık giyimli baylar,bayanlar,duyarlı doğacı,idealist adamlar,kadınlar, gecede adam gibi adamlar..Beethoven,kuğu gölü balesi yenge koşudan geldi akşama musiki korusu...Ve onlar için ölen milyonlar,fabrikalarda kot taşlayan emekçi,çocuk yaşta kaynaktan görmeyen 13 yaşındaki Buğra,açlıktan ölen Kübra..Kim hesap edecek, Bahar sonu kurbanlarını..Ölüler her yerde...