Revan Olduk

Oy oy oy! Kaç gündür ağzıma çikolata ya da başka bir tatlı cinsinden hiç bir şey almadım. Biraz kilo vermenin ve tansiyon, kolesterol gibi arızaları tamir etmenin derdindeyim... Gözümü de doyurmak zorundayım artık. Doymalı gözümde bilumum tatlı türünden yiyeceklere...

Gençten kızın biri sepete koymuş tatlıları, güzel de kutulamış. Tanesini dört liradan satıyor. Evine ekmek götürmenin derdinde. Yanında da kardeşi var... Hoşuma gitti davranışları, dilenmiyorlar böyle bir işe girişmişler, ne güzel...

- Ya kızım ne güzel tatlı satıyorsun da ben de rejimdeyim. Tatlıyı çok sevdiğim halde yememeye de niyetliyim...

- Olsun amca bir taneden bir şey olmaz.

- Ne olursa o bir taneden oluyor be güzel kızım...

- Benim revanilerim bunlar annem ile beraber yaptık...

Bizim ustada tatlıyı sever ama şeker hastası o da... Yemez bilirim... Nasıl etsek eylesek. Kız ekmek derdinde ben de kilo verme derdinde...

Onbeş yirmi gündür de ağzımı sürmedim. Şimdi yesem büyü bozulacak. Hemen de yarar bana tatlı ne olursa olsun adı...

- İyi ver bakalım bir tane. Kaç para?

- Dört lira amca...

- Al al bakalım paranı...

Tam o sırada dükkan komşularında birisi gelir. O da severmiş tatlıyı. Sonuçta herkes kısmetini yer içermiş, gerisi fasafiso...

- Gel Turgut şunun yarısını sen götür yarısını ben...

- Canım da bir tatlı çektiydi ki ağabey...

- İyi olacak hastanın doktor ayağına gelirmiş oğlum... Yumul bakalım...

- Eyvallah ağabey...

- Dert etme bir gün de sen bana ısmarlarsın...

- Lafı olmaz tabi ki... Bizim valide de aşure yapacak bu sıralar ben de sana ondan ikram ederim...

- Oy oy oy! Bayılırım aşureye...

- Haber veririm sana mutlaka...

- Revaniye revan olduk. Tatlı yedik tatlı konuştuk...