Sanat Bir Parçadır İnsandan

Geldi ninesinin yanına küçük çocuk. Elinde kalem sordu meraklı bakışlarla :

-Nine sanat ne? diye

Durdu ansızın yıllar görmüş ak saçlı ihtiyar.

Ve yaşlı gözlerde parıldayan yıldızla beraber  :

-Sanat okyanustur yavrum, sen balıkçı, zihninse sandaldır sana.

Gökyüzü çıkartırken siyahı üstünden , bir yıldız kayar gözlerine baka baka . Sitem eder mi bilemez gökyüzü, öylece bekler güneşini. 

Ve küçük çocuk giderken gösterdi kalemini:

-O vakit kalemler kürek, çocukluğum sözcük olsun bana.

Oysa o gittiğinde gönlünden yaş döküyordu ihtiyar.Gelecek böyle olmalı, dedi içinden. Uzandığı ahşap sandıktan bir tomar kağıt çıkardı. Ve kapadı gözlerini sonsuzluğa, kağıtlardan çektiği  bir nefesle. O nefes ki kağıtlardan yükselen, yılların  acizliğini görmüş ninenin tuttuğu şiirlerdi okyanusta. 

Sanat bir parçadır insandan. İnsansa bir parçadır yaşamdan.